Статистика ВК сообщества "NINETY ONE FANFIC GROUP|NOFG"

#nofg_qaiyrlytún_91 | #sarysaian 🦂

Күтуші qyz

— Дулат, ештеңе білмеймін. Мына баланы мен қаламаған едім, өзің қоймастан мені көндірдің. Мен бала қасында шашым жалбырап үйде отыратын әйел емеспін. Мен – модельмін, актрисамын! Үйіңнің қызметшісі, кір жуғыш, ыдыс жуғыш машинасы емеспін!
— Қалай-қалай сөйлейсің өзің? Жатырыңнан шыққан балаңды бақпағанда кімді бағайын жеп жүрсің? Маған үй шаруасын қатырып атқарып жүргендей айтпа, үйдің өзін қызметшілер жинайды. Мына сен емес, солар сияқты тіпті әйелім. Меніңде бизнесім бар, үйгеде жұмысқада үлгеремін. Сен болсаң түр-әлпетіңмен әлексің. Доғар, балаға ешқандайда күтуші жалдамаймыз. Айттым, бітті! - деген Дулат үстелді жұдырығымен ұрып қалды да, әйелі Жайнаға қатулы жүзбен нық қарады.
— Мен жалдап қойғам баяғыда, балаңды ойнатып отыр жоғарыда, ал сенің балаңнан хабарыңда жоқ. Сенің рұқсатың керек емес маған,- Жайна сұқ саусағын көрсете Дулатқа ескерткендей кейіп жасады. Дулат бұл сөзді естіген бойда ашуына міне, баласының бөлмесіне көтеріліп кетті. Мұндай айқай-шуды күнде көріп жүрген қызыметшілердің етіне бұл жанжалдар сіңіп кеткен-ді, басында шошына қарайтын олар ендігі үйренісіп-ақ кетті.

— Балам, Диас,- деді Дулат ұлының бөлмесінің есігін ашулы күйде ашып. Ашылған есік аржағында кішкентай баласы мәз-мейрам болып жанында отырған белгісіз бір бала күтушісімен ойнап отыр. Алдында шашылып жатқан ойыншықтар, баласы Диастың жарқылдай шыққан күлкісі анық естіледі. Сондай тәтті еді. Баласының үнемі тұнжырап, қорқып жүретін кейпінің осындай бақытты жүзге ауыстқаны Дулаттың ашуын лезде басты. Дулат өзін сабырға шақырды да, ішке кіріп, бөлме есігін жапты.
— Папаа! - кішкентай Диас ойнап отырған ойыншығын көрсетіп, әкесіне қарай жылы күліп.
— Сәлеметсізбе!
— Сәлем, сен Жайна жұмысқа алған бала күтушісімісің? Есімің кім?
— Папа, мамам айтты, ол сенің тәтең деді. Есімі – Аяулым. Бірақ мен оны Аяу деп атаймын, ол келісті. Сен келісесіңбе папа? Солай атасам болама?
— Қош келдің Аяулым! Атай ғой ұлым, атай ғой. Тәтең қарсы болмаса болды. Тәтең ұнадыма? - деп Дулат Аяулымға тез үйреніп кеткеніне таңырқай, күлімдеп ұлының басынан сипады.
— Тәтәм әйәй, ол күшті, маған үлкен машина алып берді. Міні, қарашы(жаңа ойыншық көлігін көрсетіп). Біз онымен сабақ оқыдық, ол маған ұрыспайды папа,- деген Диас тілі былдырлай сөйлеп, мәз болып отыр. Аяулымда оның сөздеріне мәз-мейрам, Дулатқа қарап түк дей қоймады, бар көзі әкесі мен баласының сөйлескендерінде.
— Аяулым, Жайна сені қайда орналастырды? Біздің үйде боласыңба әлде өз үйіңдеме?
— Өз...- деп жатқан Аяулымның сөзін ұлы Диас бөлді.
— Папа, ол менің қасымда ұйықтасыншы. Аяу маған ертегі айтып берсінші, папа!
— Ұлым, қоя тұр, тәтең сөйлеп жатыр ғой, сөзін бөлме, мақұлма?
— Кешірші Аяу тәте, кешіресің ғой иә?
— Ештеңе етпейді Диас, ренжіген жоқпын балақай, ойнай бер. Мен өз үйімде боламын. Сағат таңғы 7.00-де келіп, түнгі 23.00-де кететін боламын.
— Демек ұлымды балабақшаға апаратында сен екенсің ғой? Мына Жайна баласының бүткіл жұмысын ысырып не істемек сонда, уф...- деді Дулат басын шайқап, ашулана.
— Аяу тәте, папа, сөйлеуге болама? - деген еді, Аяулым мен Дулат күле жөнелді. Жаңағы Аяулымның сөзін бөлгеннен кейін осылай сұрап тұрғаны ғой сірә.
— Сөйле, сөйле ұлым, сөйле,- Дулат күлкісін әзар тиып.
— Папа, үй болып ойнайықшы. Аяу мамасы ал сен бөпесі боласың, мен папасы боламын. Иә папа?
Аяулым мен Дулат бір-біріне қарап қалды да, қызарып кетті, күлкілерін әзар ұстап отырғандары сонша бір-біріне «күлме» дегендей бастарын изейді. Ақыры болмады, Дулат қарқылдай күліп жіберді.
— Балам, сен папа боламысың?
— Иә! Сонда Аяу тәте менің әйелім болады.
— Аяулым, ұлым екеуіңнің танысқандарың бүгін, мендей жігітті қалай тудың? - деп шексілесі қата күле жөнелді. Аяулымда күлкісін тыя алар емес, Диастың сөздері екеуіне өтіп кеткендей.

— Диас балапанның бөлмесінде керім бір күлкі бар ғой?
— Иә, бұл үйде күлкі дыбысын естімегелі көп болды. Әлгі жаңа қыз көңілдерінен шақты-ау, ә? - деген үй қызметшілері жоғардағы дауыстарды естіп, әңгімеге айналдырды. Бұл әңгіме, артық күлкі Жайнаға ұнасынба? Бір мезет ұлы мен күйеуін қызғанып қалғандай болды. Ақыры бөлмедегі қуаныш бітпегесін, айқай салып жоғардағыларды шақырды.
— Дулат! Аяулым, Диас! - деді сол бір күлкіге бола ашулана. Міне, өздеріде келді. Диас анасынан қатты қорқатын, сол себепті төменге түскен бойда Аяулымның қолынан қысып ұстап, артына тығылып қалды. Мұны көрген Дулат жәймен Жайнаға жақындады да:
— Көрмеймісің, өз балаң өзіңнен жат. Жұмыс деп жүріп балаңның барында ұмыттың. Мына балаңның қалай күлгенін, қуанғанын білемісің? Бойындағы қорқынышы, тұнжыраған күйі бір мезетте жоқ болып кетті. Және бұны баласы жоқ, бала бағудан еш хабары жоқ жаңа күтушісі жасады. Ал сен оған үрей сыйлаумен ғана болдың! - деген Дулаттың қабағы түюлі, жүзі ашулы еді. Өз баласын өзінен алшақтатқаны ұнамаған тұғын.
— Дулат, қойшы а? Күтуші балаға ұнаған екен, енді мені бала деген тақырыппен мазаламашы.
— Мама... Сен мені жақсы көрмейсіңбе? Мен кәкәй(жаман) баламынба? - деген кенеттен шыққан Диастың үні анасынан басқасының жүрегін елжіретіп жіберді. Дулаттың жүрегінде бір сәт ауыр тас жатқандай, баласының кішкентай кезден-ақ осындай сұрақ қойғаны жанын ауыртты. Аяулым Диастың көзінен аққан жастарын сүртіп, құшақтап алды да, жәй сыбырлап:
— Мамаң сені жақсы көреді Диас, олай деме. Анаң ренжіп қалады ғой, енді олай демейміз иә?
— Бірақ, Аяу... Ол мені жақсы көрмейтін сияқты ғой... Мама, мама айтшы, мені жақсы көресің ғой иә?
— Жайна! - деді Дулат қатты ашуға булығып.
— Жапшы аузыңды Диас! Ыңырси бермеші әр нәрсені айтып!
Бұл сөздерге аң-таң болған Аяулымның көзінен жас ағып кетті. Ананың балаға деген соншама ашуын көрген ол Диасты сол орында ұстап тұра алмады. Жылап жатқан балақайдың құлағын жауып, жоғарыға алып кетті.
— Жайна қал осында, мында кел. Сіздер бара беріңіздерші өтініш, бүгінгі жұмыстарыңыз аяқталды,- деді Дулат бар ашуын жасырып қызметшілерге қарайлай.

Дулат пен Жайнаның жатын бөлмесі. Қазіргі уақытта бөлмеде осы екеуі ғана.
— Сенің есің дұрыспа ақымақ қатын? Балаға айқай салғаның не жақсы көрмеймін деп? Есіңнен ауысқан емессіңбе сүмелек,- деді де Дулат астында жатқан Жайнаның мойнынан қысып ұстап, бетінен салып жіберді. Ашуын ұстай алмады әрине...
— Ду... Дулат! Жіберші мойнымды... Тартшы қолыңды! - деген Жайнаның беті қызарып, демі тарылып жатыр. Дулаттың қылқындырғанына тұншығып, әр сәт сайын жөтеледі. Әйелінің мұнша жаман жаққа өзгергені, өз баласын өзі жатсынғанына қынжыла баласын аяғаннан көзінен жас шығып кетті. Дереу Жайнаны босата сала жанына отыра кетті де:
— Мен сүйген Жайна басқа еді. Мен сүйген Жайна мұндай болмаған. Мен ұнатқан Жайна көркіне ақылы сай болатын. Бұлай баласын жатқа теуіп, өз үйін қызыметшілерге тастап, күйеуімен айқайласып, байлық деп құнықпаған адам еді. Не болды саған Жайна? - деді басын салбыратқан күйі көңіл-күйсіз. Жайна үн қатпады... Бүлінген бет-әлпетін түзеп қана сыртқы бейнесімен әлек болғаны сонша, Дулаттың жүрекке тиерлік сөздері де әсер етпеді. Жауап болмасын білген Дулат бөлмеден шығып кетті. Жас ананың мұнша тас жүрек болғаны несі...

Қонақ бөлмеде отырған Дулаттың қолында мұзды шарап. Әлсін-әлсін тоқтаусыз ішуде. Таңертеңгі оқиғалардың ауыр тигені анық қой, ішуден амал іздеді-ау сірә. Аяулым Диастың бөлмесінен ақырын шығып, Жайна ханымды іздей бастады. Әр бөлмеге кіругеде ұялған еді, не дегенмен жұмыстың бірінші күні ғой. Жоғарғы қабаттан таппағандықтан, төменге түсті. Төменгі бөлмедегі Дулатты көрді де, жанына жақындап содан сұрамақ болды.
— Дулат мырза, Жайна ханымның қайда екенін айтып жібересізбе? Таппай жүрген ем.
— Жайна сыртқа шығып кеткен. Айта бер маған, жеткіземін,- қолындағы шарабын аузына құя, масайған күйі.
— Диас ұйықтап қалды. Үйге кетіп бара жатқанымды ескертейін дегем ғой. Сау болыңыздар,- деп жылы жымиған Аяулым есікке беттегені сол еді, Дулат тоқтатып:
— Түн болды ғой, қауіпті емеспе? - деді «қорықпаймысың» дегендей қарап.
— Жоға, бірдеңе етіп жетіп аламын ғой. Рахмет көңіліңізге. Сау болыңыз! - деді де Аяулым қорыққанын білдірмей үйден шығып кетті.
Қараңғы көшелерді шамдар ғана жарқыратып тұр. Зуылдай өткен көліктердің ағысы түн болсада тоқтар емес. Аяулым такси тоқтатуға қорыққан еді, не дегенмен қыз баласы ғой. Түнгі уақытта жүретін соңғы автобустарға үлгеріп қалайын деп, сөмкесін мықтап ұстай Дулат мырзалардың үйіне жақын аялдамаға бет алды.

Аялдама. Қорыққаннан әзар жеткені аздай, аялдамада қырғын ұл балалар отыр екен. Бірі шегіп, бірі ішіп отыр. Сондай жиіркенішті. Аяулымның бұл кезде қорқынышы үдей түсті, бұл жерде қалуға қорықты. Кенет жанына сол бір жігіттердің бірі жақындап, белінен тап бере ұстап алды. Аяулым мұндайды күтпеген, қорыққаннан айқай салып жіберді.
— Жібер! Жібер деймін сізге! Есіңіз дұрыспа? Өз жөніңізбен тұрсаңызшы! - деді босап шыққан Аяулым қорқынышын жасыра.
— Оу, оу жәй. Мына байдың үйінен шыққаныңды көрдік, түнгі көбелекпісің? Ендеше бізгеде берсеңші, ә жігіттер? - деген жігіттер Аяулымға тиісе бастады. Бір жігіттен құтылар ау, бірақ бірнеше жігіттің қоршауынан құтыла алмасы анық еді. Аяулым біреу естейді-ау деген оймен айқайлай берді. Жаңағы зулай өткен көліктердің бірі де тоқтар емес. Осы уақытта кенеттен Дулат келе қалды. Артында күзетшілеріде бар еді.
— Жіберіңдер қызды сүмелектер. Үйіме жақындамаңдар деп қанша айтамын? Бері кел Аяулым. Күзетші, бітір шаруаларын,- деген Дулаттың дауысы нық шықты. Аяулым жігіттерден босай салысымен Дулатқа жүгіре, артына тығылып алды.
— Жүр, үйге кір,- деді де Дулат Аяулымды керіден үйіне алып кетті.

жалғасын шығарамызба?

#nofg_lúpilsany_91 | #alone

Лүпіліңіздің соңғы саны, неке түндегі сіздің “мен дайын емеспін” деген кездегі, мембердің сөзі:

0-1. Басымды қатырма, осы сәтті қурап қанша күткенімді білесің ба?
2-3. Не? Не үшін алдым сонда сені?
4-5. Ой, білә С/Е қойшы, а! Қазір үйіңе апарып тастайм, жыныма тиме!
6-7. Тыныш жата берсей, мен өзім барлығын тындыра берем ғой.
8-9. Қазір лаззаттан мына сөзіңе өкіндірем ғой, сосын күнде келіп, бүгін тағы деп жүрерсің әлі-ақ!

Астына жазып кетейік 🤭

#nofg_story_91 | #cbx

Я хочу чтобы —
ты был моим!🦋

‘
— Ол мені сенің көзіңше с*гемін деді, ал сен менің сөзіме бола ашуланып тұрмысың? Сен мені қоорғай аласың ба, Данияр!? - деп Айжан, оның иығынан итерді. Шыдамаған Данияр қыздың ерінен жабыса сүйіп, көйлегін көтерді.
— Мх, Данияр тоқта...- Айжан оны итере, өздеріне қарап өткен адамдардан ұялып тұр. Данияр ентіге қыздың мойнынан ұстап:
— Не, қорқамысың? Мен сені Азаматтың көзінше дәлелдеп тұрып, өзімдікі екеніңе сендіріп с*ге аламын! Сен осыны қаладың ба? - деген Данияр, Айжанның жанарынан үзіліп түскен жастарды байқай қатқыл қолдарын ақырын босатты. Қыздың көз жасын көруді ұнатпайтын жігітіміз көлікті айнала өтіп рульге жайғасты. Ал кеудесінен жүрегі жарып шығып кеткелі тұрған Айжан, дірілдей бір орында әлі тұр. Терезені ашқан Данияр:
— Азамат алып кетпей тұрғанда отыр тез көлікке!
Қыздың әлі жастан құрғамаған көздері Даниярға бағыттала, суық қарап алдыға жүріп кетті. Әрине, Айжанның ойы тек Даниярдан кету, КЕТУ!
— Сука...- көлігін қыздыра оның артынан жүрген Данияр, алдыңғы екі түймесін жұлып тастады. Айжан салқын желге тоңса да бар жылдамдықпен жүгіріп келе жатыр. Бірақ алдына ұшып келіп тоқтаған Даниярдың көлігінен айналып өте алмады. Есікті тарс жапқан жігіт, қыздың білегінен жұлқып ұстай көлікке қатты итеріп жіберді. Қатты соққыдан ба, әлде басқа нәрсеге ме белгісіз, Айжан жерге бүктетіле отыра қалды.
— А-Айжан, не болды?! - Данияр шошып кетіп, жанына отырды. Айжан басын шайқай ішін ұстап, ауырсына жылап сала берді. Данияр өзінің ісіне өкіне, оны көтеріп көлікке отырғызып айдап кетті. Жол. Үнсіздік.
— Қатты кеттім, кешірші...- деген жылы сөз Даниярдан оңай шықты. Айжан оған бұрылмай, терезеге қарап отыра берді. Кенет жолдың басқа бағытқа бұрылғанын байқап, оған бұрылды.
— Маған ертең байқау болады дедім, мені үйге апар! - Айжан сәл дауыс көтере. Данияр оны естімегендей болып авто тұраққа кірді де, ақырын тоқтады. Өзіне тесіле суық қарап отырған қызға жақындай, иегінен ұстап нәзік сүйді.
— Бүгін менікінде бол, ертең өзім апаратын боламын..- Данияр ұзын саусақтарымен Айжанның ашық санына қоя, жоғары төмен сипай қысып ұстады. Оны қазір ештеңе алаңдатып отырған жоқ, шалс басса “ Айжан жек көріп кетеді “ деген ой атымен жоқ!
— Данияр, өтінемін...- қыз оның қолдарын алып тастай, көздеріне қарады. Данияр қызға ұзақ қарап көліктен түсті. Айжан не істерін білмей оның артынан түсе, пәтерге беттеді.
— Мен ұйықтаймын, мыналарды киіп ал! - деген Данияр, өзінің кең киімдерін қызға ұстатты. Ол ұйықтайтын болса, Айжанды неге ертіп келді?
— Ұйықтап қалғаныңша жаныңда отырайын ба?
— Жоқ.
— Енді не? Мен ертеңге дайындалуым керек, үйге апарып тасташы, өтініш! - деді Айжан, диванға жайғаса қолындағы қол сағатына қарап. Данияр оны диванға жатқыза төбесінен төне:
— Мен екі күн ұйықтамастан іс-сапарда жүрдім, бүгін таңда ғана ұшақтан түстім, жол шаршатты мені Айжан! Тек жарты сағат қана, сосын ісім сенімен болады! - деп ашық тұрған қыздың мойнынан сүйіп, көздеріне қарады.
— Үй кең, теледидардан қалағаныңды қосып дайындала бер...- деген Данияр орынан тұра бөлмесіне кіріп кетті. Айжан кеудесін ұстап “Уф” деп жыпылықтап қалды. Орнынан тұра Данияр берген киімдерді ала әжетханаға кіріп, біраз уақыттан кейін жуынып шықты.
— Ұйықтап қалды ма екен? - Айжан жатын бөлменің есігін шықырлатпай ақырын ашып, теріс қарап ұйықтап жатқан жігітін байқады. Біраз уақыт сүйсіне қарап тұрғаннан кейін өзіне келіп ұяла қонақ бөлмеге жүгіріп кетті. Оның аяқ дыбыстарын естіген Данияр, ақырын жымия ұйқысын жалғастырды. Айжан қонақ бөлмеде орналасқан үлкен теледидарға флэшкасын қондыра, өзі түсірген биді қосты. Бір екі қимылдан кейін іші қайта ауырып, біраз терең демала қайтадан билей берді. Ауырсыну. Шаншу. Түйілу.
— Айй, ішім мхх...- жерге отыра қалған Айжан, жылап жіберуге сәл қалды. Екі қолын жерге тірей, төбеге қарап терең демала отырды. Не болып жатқаны белгісіз?
— Бұлай болмайды, маған ертең маңызды
байқау! - деп жанына батсада орынан тұрып, еліктірерлік қимылдармен терлей билей берді. Бірде бөлмеден шыққан Данияр, Айжанның артынан бақылауды шешті. Есікке сүйенген күйі оның епті, нәзік, ырғақты билеген биі, үстіне киген кең түрілген футболканы тарылтқан төстері бәрі-бәрі Даниярды қоздырды. Бірақ, Айжанның қайта қайта ішін ұстауы жігітке ұнамағандай. Қыздың артынан байқатпай барып құшақтап, мойнынан сүйіп алды.
— Д-Данияр? - шошып кеткен Айжан, бірден оған бұрылды. Қыздың кіндік түсында жиналған футболканы түсірген Данияр, оны көтеріп алды. Көтерген күйі жатын бөлмеге әкеліп, төсекке жатқызды. Оның үстіндегі футболканы шешіп тастап, тек төстаққышпен қалғанда ғана Айжанға қарап:
— Ауырып тұр ма? - деді жылы алақанымен ішін сипай. Нағыз нүктесін басқанда Айжан тырыса қалды.
— Ах, тиіспе...- ернін тістелей тыпыршыған қыз, оның қолын ішінен алып тастады. Данияр оның жанына жатып, өзіне тарта жақындатып алды.
— Ертеңге сенің шамаң келмейтіндей...- деп ішін жәй уқалап бастады. Айжан қатты ауырса да шыдап, оның қолдарын қысып ұстап жатты. Біраз уақыттан кейін ауырсынуы тарап, өзіне келген Айжан үстіне жамылғы жауып алды. Жамылғының астында қалған Даниярдың қолдары қыздың денесін шарлай, алдында мөлдіреп жатқан балапанының көздеріне қарады.
— Айжан, мен қазір өзімді ұстай алмаймын, сенде бәрі дұрыс па? - Данияр орнынан сәл көтеріле жамылғына ашып тастады. Қолдарын бірден қыздың төстаққышына жіберіп шешпек болғанда:
— Жоқ, болмайды..- деген Айжан, қарсылық таныта оның қолын алуға тырысты. Бірақ Данияр қызыдың екі қолын жоғарыға көтере бірден мықтап ұстап алды. Астында қалған Айжанның көздеріне аш көзбен қарай, құлағына жақындады.
— Болады, сен менікі екеніңді ұмытпадың ба? Мен сенің жаныңда ұзақ уақыт өзімді тежеп жүре алмаймын, ауызбен с*ккенше іспен дәлелдеген жөн балапан! - Данияр миығынан күле, ерінен сүйе бастады. Нәзіктікпен басталған сүйіс қыздың буындарын босаңсытуға дейін жеткізді. Қатты қысқаннан қан жүрмей қалған Айжанның қолдарын бостақан жігітіміз оның алақанын уқалай жәй-жәй үйрете, аймалай бастады. Әрбір қимыл сайын қыздан көз алмаған Данияр, оның алғашқысы екендігін анық білді. Үлкен алақанымен төсін қыса, төстаққышты тартып үзіп бұрышқа лақтырды. Қазір ұят екеуіне де кедергі емес. Айжан төсектегі Даниярдың кейпін көре қорқынышы күшейсе де, батылдық танытқандай болды. Бірден төсінің ұшын аузына алған сулы тілге қыздың белі көтеріліп, денесі түршіге кетті.
Алақанына сыйған қыздың ақ төсін қысқан Данияр, мойнына жабыса қызартып тастады. Бәрінің тез болғанын қаласа да Айжанның жағдайын ойлап тұрған Данияр, одан ажырады.
— Сен ауырып тұрсың, қазір мен сенімен болсам ертең тұра алмайсың! Мен дер кезінде тоқтап білемін, сондықтан әрі қарай керек емес
десең...- деп Данияр сөйлеп жатқанда, Айжан оның ернін саусағымен жапты.
— Қазір немесе ешқашан! - деген күйі жігіттің еріндеріне жақындай, Даниярдың қолдарын өзінің беліне қойды. Төсектен көтерілген екеуі жынды адамдарша шешіне, бір-біріне ынтыға түсті. Жігіттің алдына отырып алған қыз ұятсызлана оның ішкиіміне қолдарын жібергенде, Данияр сүйістен ажырап:
— Саған әлі ерте балапан, мен бәрін өзім ah! - деп төсекке Айжанды теріс қаратып жатқызды. Оны алдаусырата сүйіп, тәні қатты қалап тұрған сексті тез жасағысц келді. Ештеңе білмейтін қыз астына тиген суық саусақты сезгенде, матрасты жинап алды.
— Мхх-х Данияр, сен аһ не..істеп жатырсың?
— Беліңді көтер, сезін! - Данияр оның үстіне жатып, арқасын сүйе қолтарын Айжанның клиторына жіберді. Айтқанды тыңдап белін көтерген қыз, астында болып жатқан ерекше сезімнен көздері жұмыла, жағы ақырын ашыла ләззәттің 15% сезіне бастады.
— Ааа...Даа-нияярр, мхх! - оргазмға қолдың көмегімен-ақ жеткен қыз, дірілдеген аяқтарын басқара алмай қалды. Епті саусақтарымен жақсы жұмыс жасаған Данияр, біраздан кейін қолына бөлінген смазканы байқай өзі қозғалмай Айжанның белін тартып тұрып ескертпей енді. Жұдырықтай болған мүше. Тар қынап.
— Аа-ааһһ..- қозғала алмай қалған Айжан, өзінің қолын қысқан жігіттің қолын тырнай, қиналып қалды. Дәл қазір Данияр бір тыныспен қызара зорға тұр. Айжанның қатты тырысып жатқанынан Данияр ерекше кайф алып, мүшесін қысып тұрған қыздың тар астында қозғалмай-ақ ағызып жіберетіндей сезінді.
— Бостал, шыда! Ах п*здец, мені қатты қысып жатырсың сука! - шалқайған Данияр Айжанның белінен ұстап барлық ұзындықпен кірді. Ыңырсып тырысып қалған Айжанның арқасына жатқан Данияр, еппен кіре бастады.
— Ауыртып жатырмын ба? - деді қыздың басын жастықтан көтере қапталға қаратып жатқыза, ернінен сүйді. Ентіге жауап берген Айжан, белінің қатты ауырғанына жылап жіберді. Шамасы оған бұл поза ұнамағандай...Даниярдың бара-бара жиілеген талчоктары қыздың қызарып айқайлауына дейін жеткізе, ақыры оның қыздығын алды. Бірден астын тазалай, Айжанды өзіне қаратып жатқызды да жылаған көз жасын сүрте, алдынан оңай енді.
— Данияр ымхх...жетер...аай!
— Мендіксің жаным, тек мендік..- дірілдеген дауыспен Айжанды сүйгілей сөйлеген Данияр, өзінің еркектік гармонына қарсы келе алмады.
Әр қимылға ерекше мән беретін Даниярдың қазіргі қыздан алып жатқан сезімі 10000%. Айжанның айналған көздері, ыңырсып арқасын тырнаған саусақтары, өзінің атын айқайлай айтқандары бәрі-бәрі Даниярды қатты қоздырды. Дәл қазір Данияр өрескел сексті қалағанымен, Айжанның жағдайын ойлады. Нақты, жылдам, епті қимылдай төсекті сағынғанын білдіре аяқтағысы келмегенімен қыздың төсінен қатты қысып ұстай, өзінен атқылай бөлінген сперманы шығарып үлгерді. Бірден Айжанның иегінен ұстап қатты сүйе, бар энергиясын сүйіктісімен бөлісті. Кеудесінде тасқындай соққан жүрегі Айжанға сезіле, тағы 1 сағаттық секстен бастартпайтынын дәлелдеді.
— Бо..Болды, өтінем! - Айжан әлсіз қолдарымен Даниярды өзінен итерді. Төсектен тұрған жігітіміз бірден астына шорты киіп, қызды көтеріп алды. Бөлмесіндегі ванныйға көтеріп кіргізе бұлаудың ішіне отырғызып:
— Ыстық суға түсіп ал, мен екеуміздің алғашқы бүлдірген постельімізді жинайын...- деп Айжанның мұрынан шымши, әдемі күлді. Ал ұялып оның көздерінен қышқан қыз, сол жердегі жапқышқы жауып алды. Данияр басын шайқай шығып бара жатып:
— Менен жуындыруды өтінбейсің бе, әдетте қыздан солай сұраған, - күле өзінің көтін өзі ашып қойды.
— ШЫЫЫҚ!! - мынандай айқайлаған ащщы қыздың даусынан кейін Данияр бірден шығып кетті. Төсектің тысын ауыстыра, шашылған киімдерді жинап тастай, бөлменің ыстық ауасын балғын иіске тазалап, қосымша бөлмедегі душқа түсуге кетті. Ал Айжан ауырлық басқан денесін әрең жуа, судың астында бүктетіле біраз отырды. Белі мен іші шаншып қайта мазасын ала берді. Ақырын судан шыға үстіне сол жердегі халатты киіп, айнаның камотын тіреп ұстады.
— Бұл бірінші реттегі қалыпты жағдай емес пе, неге шаншып барады? - деп оң жағын ұстай, уқалап жатқанда шыңғырып жіберді. Данияр оның даусын естіп бірден ішке жүгіріп кірді.
— Не болды? - алаңдаған дауыспен Айжанды өзіне бұрды. Қазір қай жері ауырып тұрғанын білсе де, бірдеңе болып қалғанын сезді.
— Данияр, шыдатпай бара жатыр..- басын оның кеудесіне қоя, жылап жіберді.
— Біраздан кейін қояды, жаным менің, - Данияр, қызды демеп төсекке әкеліп отырғызды. Айжан жылай беріп жігіттің көзіне жылаңқы қыз болып көрінгісі келмеді. Кереуеттің бір шетіне бүктетіле жамылғысын жауып жатып алды.
— Сенің анаң хабарласты, тұтқаны мен көтердім. Алайдамауын және менің үйімде екеніңді
айттым, - Данияр қыздың артынан құшақтай мойнын иіскеді. Айжан шок!
— Есің дұрыс па? - жігітке ақырын бұрыла.
— Мен жауапкершілікті сезіне алатын адаммын жаным, уайымдама! - Данияр қыздың тұңғиық көздеріне қарап ішін сипай оның әлі ештеңе кимегенін білді. Бірден қолын жамылғының ішінен шығара, қайта оянып келе жатқан мүшесін жауып қойды.
— Ертең менде байқау, мына түріммен билей аламын ба өзі? Істеген ісім үлкен қателіктей, жанымды ауыртып бара жатыр, Данияр!
— Түш, сен ертең ешқайда бармайсың, осында жатып демаласың! Өткен іске өкініп керек емес, бәрі-бір аяғында мен осыны күштеп істер едім...
Сен мінсіз болдың, мен сені барынша сезіндім, қаладым! Келесіде бәрі қаталырақ болады, түсінікті ме? - деп арам жымиған Данияр, қыздың бетінен сипады.
— Сен мені көлікке жатты итеріп жібергеніңнің кесірінен ішім ауырып жатқан сияқты, бұлай ауырмайтын...- Айжан жанында жатқан жігітті түйгіштей, әлсін күлді. Данияр Айжанның тәтті қылықтарына шыдамай қатты қысып құшақтай, тек “Кешір” деген сөзді айтып сүйе берді. Екеуі бір-біріне еркелей жарты сағат жағаласып, әрең ұйықтап қалды.

Таң | > Әуенді қос <
Ұйқыдан оянған Айжан жанында ешкім жоқтығын байқады. Ауырсына орынан тұрғанда аяқ жақта дайын тұрған киімдерді көрді. Ойланбастан киіп, бөлмеден шыққанда ешкімді көрмеді. Кинодағыдай Данияр ас үйде таңғы ас әзірлеп жүрмеді, өкінішке орай. Айжан қабырғадағы сағатқа қарап әлі байқауға екі сағат бар екенін көріп, заттарын алып пәтерді босатты. Жолға шыға қолын бұлғай такси тоқтатып, өзінің залына жол тартты. Қайта-қайта телефонына қарай Даниярдан хабар күтті.
— Рахмет ағай! - өзінің межеленген жеріне келген Айжан, ақысын төлей көліктен түсті. Жүрген кезде сыздаған асты мен іші қайттан ауыра бастады. Кезекші ағайдан кілтті алып, би залының есігін ашты. Өзінің қазіргі хәлі мен түрін үлкен айнаға жақындап келіп қарады. Өткен жолғыдай арттан Данияр кіріп келетіндей болып, артқа қарай берді...Әттең ол келмеді! Бірде ішке топырлап бидің қыздары келіп, Айжанмен кезек кезек амандаса байқауға дайындықты бастап кетті. Айжан көп қателіктер жіберіп, қайта-қайта тоқтап қиналып қала берді.
— Сізде бәрі дұрыс па? - қыздар жерге құлаған Айжанның жағдайына шошып, айналасына үймелеп тұрып алды. Қыздар бірден
жедел-жәрдем шақыра, Айжанды ауруханаға жіберді. Ауруханаға келген бойда дәрігердің тексерілуінен өтті де, дереу операция залына жіберді. Екі күннен бері бұратыла ауырған іші ешқандай көлікке соққаннан емес, бірінші жыныстық қатынастан емес, ол — Соқыр ішек ауруы болып шықты. Екі сағаттық операция кезінде нархол алған Айжан, қатты ұйықтады. Бәрі қыздың организмінде тез болып кетті ме?
Жеке палатаға шығып кешке оянған қыз, көзін ашқанда бірінші Даниярды көремін деген ниетте еді...
— Жаным Айжаан, ояндың ба? - Лера бірден жанына келіп, қуаныштан жылап жіберді. Айжан ақырын жымия, көзімен Даниярды іздеді. Лера әдеттегідей құрбысын сұрақтың астына алып, аузы жабылмады.
— Лер, менің телефоныммен Даниярға хабарласшы, - деді әлсіз дауысты. Үндемеген құрбысы айтқанын істей тұтқаны Айжанның құлағына жақындатты. Тұтқа көтерілді...
— Алло, Айжанкаа как ты миледи? - деген Ашмақынның даусы жарқын шықты. Ар жағында жаңғырған музыка дым естіртпеуде.
— Кешірерсіз, Данияр жаныңызда ма?
— Ау, не дейсің? Даник екеуміз қазір Оралда
іс-сапардамыз ғой, - Ашмақын барынша түсіндіре басиағанда, тұтқаны Даниярдың өзі жұлып алды.
— Неге рұқсатсыз көтересің братан, алло? - деп суық сөйлеген Данияр, қоңырау Айжаннан екенін енді байқады.
— А-Алло, Данияр? - дірілдеген қыз өзінің адамының даусын естігенде тілі күрмеліп, айтайын деп тұрған сөзі аузына түспей қалды.
— Нуу жаан, тасташы телефонды! - деген Йридің даусы Айжанның жүрегіне жұдырықтай тиді. Тың..Тың..Тұтқаны Данияр басып тастады...
Қолындағы телефонды лақтырып тастаған Айжан қатты айқайлаймын деп жаңа ғана тігілген ішін ауыртып, дыбыссыз жылай кетті. Лера не болғанын сұрап, тынышталдырғанымен Айжанның жанын өзінен артық ешкім білмеді. Бірнеше минуттан кейін палатаға өзінің бір топ қыздары кіріп келді. Қолдарында бас жүлде мен үлкееен күл шоғы бар.
— Айжан ханым, біз сіздің арқаңызда жеңіске жеттік! Ал мын гүлді сырттағы сымбатты ағай беріп жіберіп кетіп қалды...- деп қыздары Айжанды абайлап құшақтап, қуаныштарымен бөлісе гүлді ұсынды. Айжанның көзіне бірінші болып түскені ішіндегі кішкентай ғана хаты еді. Іштей кім екені қызық болып оның Данияр емес екендігі есіне түсе оны жеккөріп қалды.
Қыздарымен әңгіме айтып, барлығын шығарып салды.
— Өте әдемі гүл, кімнен болды сонымен? - Лера қызды түрткілей. Айжан жастығының астына салып қойған хатты ашып іштей оқи бастады.
— “ Сәлем Айжан, жағдайың қалай? Сені бақылау үшін жұмысыңа барғанда алдымнан зеңбілде жатқан күйі қарсы алдың ғой, Данияр сені осындай жағдайға жеткізген бе? Ол қайда өзі, әлі Йридің қызығына қанып жүргеннен сау ма? Мен саған ескерттім ғой, ЖИЗНЬ БУМЕРАНГ! Жә, тезірек жазылып кет, сені 3 күннен кейін өзім шығарып аламын, Сүйдім! “
150️90 ЖАЛҒАСЫ ТӨМЕНДЕ️

#nofg_fanfics_91 | #tiri_ólik

SEN MENIŃ MUZAM

▪️janr: АНГСТ,+18, БДСМ, ГЕТ!
▪️bólim sany: 20

1_bólim.

— Әлі отырмысың сен қыз? Тез тұр қане, маған қолғабысыңды тигіз! Әйтпесе ағаңа үстіңнен арыз түсіремін, - бөлме ішіне кіре-сала шәңкілдеп сөйлей кеткен Назима, жас бойжеткеннің тыныш отырып сабақ оқуына да мұрсат бере қоймады. Терең күрсінген Дина үстел үстінде жатқан кітаптарын ақырын жинастыра бастады. Ішін керіп бара жатқан ашу-ызасын бөгеп, барынша тілін тістеп тұр. Қазір жеңгесіне жағымсыз жауап қайтаратын болса, ағасы жайына қоймасын жақсы біледі.
— Тағы қандай тапсыратын жұмысыңыз бар жеңге?
— Дастархандағы азық-түліктер жеткіліксіз көрініп тұр. Толымсыз. Сен тез дүкенге бар, қонақ келемін дегенше жарты сағат, үлгеруің керек!
— Жарты сағат? Жеңге дүкен онсызда жарты сағаттық жол, ал дала болса қараңғы. Мен түнделетіп көше кезгім келмейді. Қорқамын..
— Немене?! Рахымға хабарласайын ендеше. Жөнге салсын сені. Кешегі жеген таяғың, аз болды-ау! - жұлқына қалтасынан ұялысын ала бергені мұң екен, Дина бірден Назиманы тоқтатты. Кешегіден қалған дене жарақаттары, әлі де жанына батып тұрған болатын. Бүгінде солай қайталанса, тән жарасына шыдай алмайтынын сезіп тұр.
— Барамын, керек заттар тізімін.. жазып беріңіз..
— Вот умничка! Ұста, - тек бір-екі зат жазылған қағазды қызға ұстата, керім жүрісімен бөлмеден шығып кетті.
— Осы екі зат үшінбе? Уф, - терезе арқылы қараңғылық билеп, борап жауып тұрған қарлы далаға қорқа қарады. Динаның өмірінде екі үлкен қорқыныш бар еді. Біріншісі жалғыздық, екіншісі осы қараңғылық. Далаға шығу, дәл қазіргі қыстың суық түнінде тым қорқынышты. Ал шықпасына, тағы амалы жоқ. Мына тізімде тұрған екі зат, қыздың ағасымен бүгінгі жақсы қарым-қатынасы болмақ. Әкелмесе Назима Рахым мен Динаны шағыстыра салады. Амалы таусылған бойжеткен, сырт киімін кие, жеңгеснен азық-түлікке қаражатты алды да, жылдам үйден шығып кетті. Іштей:
— Қане Дина, сенің қолыңнан келеді! - деген төрт-бес ауыз сөздерін қайталай, жылдам жүре бастады. Аяғы қарға тиген сайын, сырт-сырт етіп басылған дыбыстар шығады..
» » »
— Маликов мырза, марқұм Әмірхан мырзаның үйі осы, - жүргізуші көлікті екі қабатты үй алдына тоқтата, терезе арқылы үй сыртын бақылап отырған бастығына бұрылды.
— Еш өзгермеген, баяғы боз балалық шағымыз өткен үй! - қатқыл жүзін бір бұзбастан, ауыр күрсінді. — Керемет дос едік.. Кездеспегенімізге бес жыл өткенде, өзін көруге асығып едім..
— Сіз үшін жылы естеліктерге толы сияқтығой мырза?
— Дәл өзі.
— Бағана айтқанымыздай, бұл үйде Әмірхан мырзаның інісі мен келіні және кенже қарындасы тұрады екен. Бірақ жақын күндері, үйдің сатылымға шыққаны туралы естідік.
— Сатылымға?
— Иә мырза. Бағасы да қатты арзан емес, ескі үйді сонша бағалап отырғандарына таңымыз бар.
— Қысқарт! - Батырханның қабақ түйе жақтырмағанын түсінген жүргізуші жігіт, бірден сөздерін ортасынан кесті. Арадағы біраз үнсіздіктен кейін, Батырхан көліктен түсе, адамдарын сыртта қалдырып өзі үй ауласына қарай кірді. Қолын шалбарының қалтасынан алмастан, бау-бақшаны көзбен мұқият тексерді. Қазір қыс болғандықтан, бозбала шағындағы өздері жүгіре ойнайтын жасыл шөптің ізі де көрінбейді. Мұз қатқан үлкен фантан, және үй есігіне қарай апаратын жалғыз аяқ жол. Маликовтың сонша ұзақ ойын:
— Кешіріңіз! - деген нәзік дауыс бұзды. Бұл дауысты танығандай болған Батыр, артына асықпай бұрылды. Арықша келген, қара шашты, қара көзді бойжеткен. Жас шамасы 18-19 сияқты. Суықтан дірілдей, онсызда аппақ терісінің түсі бозғылттана бастаған. Жігіттің өзіне мұқият қарап тұрғанын түсіне, қолындағы пакетикті қаттырақ қысып қояды.
— Сізге бірдеңе керекпе? - тартыншақтай, әліде сұраулы жүзін тайдырған жоқ.
— Динасыңба?
— Мені танисызба? - таңқалғаннан, ауызы ақырын ашылып, қайта жабылды. Сөйлеген сайын, ауызынан ыстық бу шығады.
— Демек дұрыс таптым, - Маликовтың суық түрі, әлі де еш реакция бере қоймады. Бірақ мына кішкентай қызға, жүрегі жылып тұр. Қанша дегенмен, көз алдында өскен бойжеткен. Бес жыл бұрын ғана кітаптан басын алмайтын, өзінен үлкен сөмкесін көтеріп мектебіне асығатын бүлдіршін сияқты еді. Ал қазір үріп ауызға салғандай, аппақ уыздай уылжып тұрған тартымды бикешке айналыпты.
— Батырхан аға.. - жігіттің таныс келбетін есіне енді түсіре, таңданысын жасыра алмады. Қуаныштан жүгіре барып, Маликовты құшақтай алды. Марқұм Әмірхан ағасының ең жақын серігі болғандықтан болар, Батырханды өзі де қатты жақын тартатын. Тек көріспегендеріне алты жыл болғандықтан болар, екеуі де қатты өзгеріпті.
— Жылама, жылау сен үшін емес, - жымия, Динаны өзінен ажыратып, көзінің жастарын бас бармағымен ақырын сүртіп алды.
— Сіз екенсізғой бүгінгі қонақ. Ағаммен жеңгем сіз үшін қатты дайындалды. Жүріңіз, - қолынан жетектей, үйге қарай сүйреді. Әліде кішкентай қыз сияқты Динаның сол баяғы сүйкімді қылықтарына, Батырхан күлуден басқа ешнәрсе жасаған жоқ. Соңынан ере үй алдына келіп, қыздың есік қоңырауын басқанын бақылады. — Естімей жатқан шығар, қазір! - есік бөгелген сайын, ыңғайсыздана жігітке қарап қояды.
— Үйлеріңді сатылымға шығарғанбысыңдар?
— Ііі.. ол.. - не айтарын білмей, кібіртіктеп қалды. Енді ғана нақты жауап беруге оқталып еді, мұрсат бермегендей есік іштен ашылды.
— Қайырлы кеш. Қалай жеттіңіз? - Рахым бірден шыға, Батырханмен қол алыса амандасты. Тек езуіндегі жымиыс, жеті қараңғы түнде Батырханның жанында тұрған Динаны көргенде сап тиылды. Кейін түр бермеуге тырысып: — Ішке кіріңіз Маликов мырза, - деген күйі, Батырханға жол берді. Батыр ішке кіріп кеткеннен кейін, үйге кірмек болған Динаны Рахым бөгеп қалды. Артқы жақта Батырханмен амандасып жатқан Назимаға "ішке алып кет" дегендей ымдап, сыртқы есікті жапты.
— Сонымен? Кештетіп қайдан келесің? - ашулы жанарын, қарындасынан алмады. Ызалы екені сонша, шапалақпен тартып жібергісі келетін сияқты.
— Аға мені жеңгем жұмсады. Міне, керее заттарды алып келуге.. - қолындағы пакетикті көрсете бастап еді:
— Дина, маған өтірік айтушы болма! - айқалағандай қатты дауыс шықты.
— Аға шын сөзім..
— Назима түннің жарымында, сені бір жерге жұмсауы мүмкін емес. Мені алдауға тырысып тұрмысың? Айт, қайдан келдің?!
Үндемеген Дина, көздері жасауырап шыға келді. Ағасына ақталып бірдеңелер айтқысы келсе де, тамағына тұрып қалған жастары сөйлеуге де мұрсат берген жоқ. — Осыдан қонағымыз кетсін, ісім сенімен болады! Тез кір де, дастарханға бізбен отыр! - білегінен қыса ұстап, жұлқығандай болып үйге кіргізді. Кіре-берісте жыламсырап қалып қойған Динаны күтпестен, өзі қонақ бөлмедегі жаюлы дастарханға келіп жайғасты.
— Қалай жеттіңіз? Елге оралғаныңызды айтқаныңызда, өзім күтіп алар едім, - Рахым сөз бастап.
— Бірден Алматыға келгенім жоқ. Әуелі туған қалама бардым, кейін Әмірханмен кездесу үшін осында келген едім. Бірақ болған жағдайды.. бүгін ғана естідім.. - ауыр күрсінісімен, қонақ бөлмеге енді кірген Динаға қарады. Бағанағы жүзіндегі күлкісі жоқ, мұрны қызара Батырханға қарамастан, бірден жеңгесінің жанына жайғасты.
— Болған жағдай бәрімізге ауырға соқты. Бірақ көнбеске шарамыз жоқ. Екі жылдан бері, анамыз бен ағамызсыз өмір сүріп жатырмыз, - деген Рахымның сөзінен кейін, көп әңгімелер қозғалды. Екеу ара айтылып жатқан әңгімелерді Назима құлағының құрышы қана тыңдап отырғанымен, Динаға мүлдем қызық бола қоймады. Арасында өзіне қойлыған сұрақтарға ғана жауап беріп, кешкі асын да шұқылап отырып дұрыс ішпеді. Ойында ағасының "қонағымыз кетсін, ісім сенімен болады" деген қорқынышты сөзі ойнап тұрды.
— Сенде бәрі дұрыспа? - қыздың көңіл-күйінің жоқтығын бағаналы байқаған Батыр, сұрауды жөн көрді.
— Иә.. Рұқсат болса сіздерді қалдырсам. Шамалы денсаулығым дұрыс болмай тұрған сияқты, - ыңғайсыздана жымиды.
— Жақсы, бар! - Рахымның суық жауабынан кейін, алдындағы аппақ майлықпен ауызын сүрте:
— Ас болсын! - екі ауыз сөзбен, дастарханнан тұрып кетіп қалды.
— Үйлерің сатылымға шығыптығой. Шынымен сататын ойың барма? - Динадан ала алмаған сұраққа жауабын, Рахымнан күткендей қарады.
— Иә, білетіңіздей бұл ескі үй. Оны сатып, жаңа үйге қоныстануды қалағанбыз..
— Әкең мен ағаңнан қалған, жалғыз естеліктерге толы көз осы емеспе? Сонда да сатуды қалайсыңба?
— Естеліктермен өмірбақи өмір сүре бермеймізғой. Тірі адам тіршілігін жасайды. Қане алып қояйық! - бокалын көтере, күлкісімен әңгіменің артын жылы жауып қоя салды.
— Сізді сондай көп жетістікке жеткен кәсіпкер деп естідік. Сырыңызбен бөліспейсізбе? - сызыла сөйлеген Назиманы, Батырхан қатты қызықтырып отырды. Қанша дегенмен Рахымнан келбетті әрі шымыр денелі жігіт, кімнің болсын есін кетіреді.
Ұялысына келген хабарламаны ашып көз жүгірткен Батыр:
— Кейінірек міндетті түрде жұмыс тақырыбын қозғайтын боламыз. Әзірге сәті тумай тұр екен. Кеш үшін рахмет! - сол баяғы салқын түрі жібіместен, отырған орнынан тұрды. Батырмен бірге Рахым мен Назима да орындарынан көтеріліп, Рахым Батырды есік сыртына дейін шығарып салды.
— Бүгін тым асығыс сияқтысыз. Мүмкін тағы бір дастархандас болармыз?
— Осы үйде болса, әрине! - сыртқа шыға сала ауызына темекісін қыстары сөйлеп, алдыға жүріп кетті. Артында қалған Рахымға, Батырхан мүлдем ұнаған жоқ. Тек керемет кәсіпкер, шет елде және Алматыда бірнеше компаниялары мен өнеркәсіптері бар екенін ойлап, барынша өне-бойына кіруге тырысты..
— Тез шықтыңызғой мырза? Маңызды бір жерге барамызба? - дуалдан шыққан Батырға көліктің артқы есігін ашқан жүргізуші, зыпылдап қояды.
— Аса маңызды емес.
— Ендеше?
— Аурасы бұрынғыдай емес. Өзгерген. Өзгермеген, біреулер өзгерткен! - темексінің соңғы түтінін терең тарта, жерге тастап аяғымен мыжды. Ауызындағы түтінді ауаға үрлеп, біраз жаны жай тапты. Кеңірдегін қысып бара жатқан галустугын шамалы босата: — Клубқа қарай айдашы! - артқы орынға жайғасты. Бірден түсінген жүргізуші артқы есікті еппен жаба, рульге келіп ыңғайланды.
— Мырза, сіз шынымен сонда бармақсызба? - көлікті қыздырып жатып, айна арқылы сөйледі.
— Не болды? Қарсы боласыңба?
— Сізге ендеше бірнеше қорап темекіні тауысуға тура келетін шығар. Сабырға келіп, ауыртпалығыңызды басу үшін.
— Ол жағы, оның маған қалдырған сезіміне байланысты.
— Линда ханымды ұмытқаныңызды, немесе әліде ұнататыныңызды білмейсіз солайма?
— Айдашы, көп сөйлейсің!
» » »
Үй ішіне жұлқына кірген Рахым, бірден Назиманы қыспаққа ала бастады.
— Динаның айтқаны шынба? Жеті түнде оны дүкенге жұмсаған сенбісің?
— Рахым қай-қайдағыны айтпашы а! Мені жынды көремісің, мен емес!
— Назима, тұрған жеріңде өлтіріп саламын. Шыныңды айт!
— Маған сенбей тұрмысың? Жоғалып кетші, - Рахымды иығынан қаға өтіп, жатын бөлмелеріне кіре есігін тарс жапты. Не әйелінің, не қарындасының сөзіне сенерін білмеген Рахым, бір орында тұрып қалды. Назиманікі өтірік дейін десе, дәлелі жоқ. Ал Динанікі өтірік дейін десе, қолындағы пакетикті анық көрді. Әрі қарындасының қараңғыдан қорқатынын, ағасынан артық білетін кім бар?
Жатын бөлмелеріне кіре сала, есікке құлағымен жабыса тыңдап тұрған Назима, Рахымның Динаны барып айқайлап қорқытып, не болмаса қол көтергенін қалап тұр. Бірақ еш қимыл жоқ, тек бірнеше минуттан кейін ғана, Рахым жатын бөлмелеріне қарай жүріп келе жатқанын түсінді. Аяқ іздері құлағына жете сала, бірден жылағандай түрмен, төсектеріне барып отыра кетті.
— Саған не болды енді? Жай сұрағым үшін осылай жылаймысың? - Рахым бөлмеге кіре, Назимаға жақындады.
— Сен мағаү почти айқайладың Рахым! Соған қарамастан, бұны жай сұрау деп тұрмысың?
— Мен ағамын! Қарындасымның әр қылығы, жүріс-тұрысына жауаптымын. Түннің жарымында сырттан келгенін көріп, қаным басыма тепті. Сен дүкенге жұмсағаныңды айтты, ал сен жұмсамадым деп тұрсың. Қайсыңа сенейін?
— Ол саған солай айттыма? Қарындасың сені кәдімгідей алдай салатын дәрежеге жетіптіғой, керемет! - көзінің жасанды жастарын сүрте, орнынан көтерілді.
— Бұнымен не айтпақсың?
— Мен дастархан жасап таңнан кешке дейін шаршап жүргенімде, ол маған бір тал қолғабысын тигізбеді. Жарайды, оны қойшы. Міндетсінгенім емес, өз үйімнің шаруасы, демек жасау міндетім! Бірақ Динаның маған айтпай үйден шығып кетіп, кейін саған "дүкенге жұмсады" дегені қай сасқаны?
— Демек мені алдаған екенғой! Саған да ескертпестен, кетіп қалғанба сонда?
— Иә! Ол аздай күні-бойы маған көмектеспегесін сабақ оқып отыр екен деп ойлап, бөлмесіне барып едім, бір жігітпен күліп әңгіме айтып отыр екен телефонмен.
— Не?
— Тыныш Рахым, өтінемін сабыр сақташы. Бұны сен ашулансын деп емес, ағасы ретінде қарындасың туралы бәрін білуге құқығың болғандықтан айтып жатырмын..
Назиманың соңғы сөздерін құлағына да ілмеген Рахым, қызбаланып барып, ұйықтап қалған Динаның бөлмесінің есігін теуіп ашты. Тіпті есіңтің артында тұрған қабырғаға қатты соғылған дауысынан, бойжеткен шошып оянды.
— Аға.. - ызалы ағасына қорқа қарай, қол-аяғы дірілдеп сала берді.
— Рахым, Құдай үшін ақырын ұр, өлтірі қоймашы. Хотя далаға шығарып жібер, бір түн суықта түнесе есі кірер.. - Назима жылпылдай сөйлеп, Динаның қазіргі қорыққан түрінен рахат тауып тұр еді.
— Сен мені алдап, жеті түннің ортасында қай еркекпен кездесіп жүрсің а? - төсекте отырған Динаны қатты екпінмен сүйрей, еденге жыға салды. Ал ашулы айқайы, бүкіл жерді жарардай қатты шықты.
— Аға не айтып тұрсың? Қойшы, мен сені алдаған жоқпын. Қандай еркек? - шынайы ауырсына жылап, еденде отырған Динаны, шапалақпен салып қалды.
— Оңбаған жетесіз неме! Көрсетейін саған қаңғығанды. Назима дұрыс айтыпты, сенің жауапкершілігің бізге тым ауырға соғатын сияқты! Тұрмысқа беріп тынамын сені Дамирге! - қолынан сүйрелей, шалына әрең келе жатқан Динаны, шығар есікке алып келді.
— Аға тоқташы.. Аға не істемексің? Аға қойшы.. - жалынышты жүзіне қарамастан, сүйреген күйі жұқа киіммен қардың үстіне әкеліп тастай салды.
— Бір түн суықта түне. Есің кірер бәлкім! - үй есігін тарс жапты. Өксігін баса алмаған бойжеткен, тырмаланып тұрып, есік қағып жылаудан басқа ешнәрсе істей алмады. Ашпайтындарын білсе де, "ағамғой, далада қалдырмас" деген үміті сөнбеді. Қазіргі сәтте ғана, жеңгесінің құрығына түскенін ұқты. Көптен бері өзін осы үйге сыйғызбай, Динаны Дамир атты жігітке тұрмысқа беруді ұсынып жүр еді. Алайда жігіт онша көңілінен шықпағандықтан, Рахым да Дина да бұдан бас тартып жүрген болатын. Ал бүгін Назима, өз дегеніне жетті..
Есік көзінде біраз отырған Динаның, денесі мұздап кетті. Тоңғаннан қалшылдай, бүгін үйге кірмесін білді. Жатарда киетін пижамадан суық оңай өтіп жатқан еді.
— Қазір саған бұдан басқа таңдау жоқ! - бойжеткен нық қадамдата, көрші үйдегі құрбысының есігін қағуды шешті. Ұятты шетке сырып қойып, жаурағынын басып, әуелі тірі қалуды, кейін жеңгесіне осы істегендері үшін жауап беруге бел байлады. Дуалдан шығып, құрбысының үйінің дуалына жақындай бергенде, мұрнына тиген дәрінің иісінен есін жоғалтты.
— Көлікке салыңдар! - көлік ішіндегі басшының дауысынан кейін, бір жігіт Динаны көтере, көлікке әкеліп салды. Онсызда қызып тұрған көлік, әп-сәтте ізін суытты.

#таныстыру.

Батырхан Маликов, 35 жаста. Атақты кәсіпкер, шіріген бай. Екі жыл бұрын Әмірхан есімді ең жақын досынан айырылып, екі жылдан кейін ести сала елге оралған.

Дина Нарзатова, 18 жаста. Жоғарғы оқу орнының бірінші курс студенті. Әмірхан Нарзатовтың туған қарындасы. Әкесінен бес жасында, анасынан он алты жасында айырылған. Ағасы мен жеңнесінен басқа жақыны жоқ.

Рахым Нарзатов, 25 жаста. Әмірханның туған інісі, Динаның туған ағасы. Жұмыссыз, мүлдем бос жігіт еді. Бірақ Әмірхан қайтыс болғалы, екі жылдан бері мұраға қалған кәсіпті қолға алып келеді.

Назима Нарзатова, 24 жаста. Рахымның заңды некедегі әйелі. Отау құрғандарына, тура үш жыл. Араларында бала жоқ. Құйтырқы, дегеніне жетпей, қоймайтын әйел.

Линда Тимур, Батырханның алғашқы махаббаты. Отбасылық жағдайына байланысты, ақша табу үшін нашар істермен айналысады..

#таныстыру_аяқталды.

. . .

• шартсыз болсын. белсенділіктеріңізге қарай шығып тұрады

#nofg_story_91 | #tiri_ólik

« Себебі, солай болуы тиіс!»

— Жібер! Есуассың сен, босат! - шымыр денелі жігіттің иығында тыпыршып жатқан бойжеткеннің қолынан, ештеңе келер емес. Бар істей алғаны тырнау, және барынша тепкіленіп тыпырлау ғана болды. Ал барынша сабырлы болуға тырысып келе жатқан Батырхан, жылдамдата жоғарғы қабатқа көтеріле, бөлмелердің біріне кіріп, есікті іштен бекітті. Артынша кең, жарық бөлме ішіндегі екі адамдық төсекке, иығына көтеріп келген Динарды тастай салды. — Ай! - ішін ұстаған бойжеткен, бірден бүктетіле, төсек үстіне отыра кетті.
— Менімен ерегіспегеніңде, ақылдырақ болғаныңда өз аяғыңмен келер едің. Қарсыластың, бірақ бәрібір әкелдім. Ну, не болды ал?! - мойынын қысқан галустугын босата шешіп, аппақ жейдесінің алғашқы екі түймесін ағытты. Артынша үнемі бөлмесінде стақанымен дайын тұратын шарабын қолына алып, қылқылдата екі жұтым жұтты. Динар болса үнсіз ғана, жігітті ала көзімен ата, отырған орнынан қозғалмады. Тіпті қашуға да талпынған жоқ. — Әттең қолыңда мылтық жоқ. Болса баяғыда мені тірі қоймас едің. Дұрыс таптымба? - стақаннан енді ажыраған Батыр, Динарға қарап ашулана күлді.
— Дәл таптың Маликов мырза! Тура ойымды оқыдың! - тістене, енді төсектен тұруға бекініп еді, жанына тез келген Батыр, қызды иығынан баса қайта отырғызды.
— Қаншама қылықтарыңнан кейін, мен сені жібере салады деп ойладыңба? Әзіліңбе?
— Маликов мырза, мен саған қатысты ешбір іске бас сұққаным жоқ. Және сен бар жерлерде болмадым. Ал сен болсаң, менің керемет кешімнің шырқын бұзғаныңмен қоймай, мені күштеп тұрып алып кеттің. Хотя мен сені шақырмадым! - басын көтере жігітке ашулы қарап отырғанымен, барынша айқайламауға тырысып сөйледі.
— Маликов мырза емес күнім, Батырхан! Мен саған фамилияммен атауыңды доғар дегенмін.
— Мен тілалғыш қыз емеспін! Егер қаласаң, сондай қыз тауып ал. Тек мені мазалама, жайыма қалдыр, - төсектен атып тұра, Батырханды кеудесінен кері итеріп еді, жігітіміз қыңқ етпеді. Керісінше менсінбей күліп тұрып, Динарды белінен құшақтай, өзіне жақырынақ тартты. Еріндерінің арасы небәрі үш миллиметр ғана қашықтықта болғандықтан, Батырхан Динардың дірілдей тыныстаған демін анық сезінді. Бойжеткеннің көздері де жыпылықтай, күтпеген қимылға әдемі көздері еселене үлкейіп кеткендей.
— Мына бөлме.. - сыбырлай сөйлеген Батырдың еріндері, Динардікіне тіпті жақын тұр. — Біраз нәрсені еске түсірмейме? - көздері қыздың көздеріне тура қарай, артынша Динардың еріндеріне қадалды. — Ьм?!
— Батыр жібер.. - бойжеткен жігіттің әрбір деміне тұншыға, жүрегі қатты жылдамдықпен тарсылдауда. Тіпті сыбырлай сөйлеген, өз дауысын да тани алар емес. Бұл бағанағы Динар емес..
— Демек есіңде.. Әлсіз бойжеткен.. Сен сондай қорғансыз көрінгенсің. Ал мен сені үйіме кіргіздім, қатты ауырып мына төсекте қалтырап жаттың.
— Керек емес..
— Менен басында қатты қорқатынсың. Ұялатын едің, бір үйде тұрып бір-бірімізді сирек көретінбіз. Қызық, сирек кездесіп жүріп, қалай ұнатып қалдым?!
— ...
— Кейін сен кетіп қалдың. Бірақ бәрібір қайта кездестік. Бірақ ол жолы сен әлсіз қыз ретінде емес, тартымды модель ретінде, менің бизнесімнің бетбейнесі болуға сынақ тапсырдың.. Қабылдандың..
— Мен сенің компанияң екенін білмедім!
— Білемін. Білсең қайта айналып маған келмес едің. Кейін сенде мені ұнаттың. Саған қолым әрең жеткенін ұғындыңба?.. Мен көп тырыстым..
— Маликов мырза, тең-теңімен тезек қабымен! Мен сенің, сен менің теңіміз емеспіз. Әрі бізде жас..
— Жас, жас, жас! Өтірік! Арамыздағы он жас бірдеңе өзгертеме? Жұп болып жүрген кезімізде, оның бізге еш кесірі тигенде жоқ, байқалмады да! - ашулана, Динардың еріндеріне жанасты. Бар ашуын содан алғысы келгендей, тістелей, ауырта сүйіп барып ажырады. Бойжеткен қарсыласпаса, тіпті жібергісі жоқ.
— Маликов мырза доғар! - жанары жасауырап кеткен бойжеткен, ендігі жылап қалуға шақ тұр. Бірақ оны мүлдем елемеген Батыр, жейдесінің түймелерін толықтай ағытып, шешіп тастады. Динарға баяу жақындай, белдігін де босатты.
— Мені сағынбадың ба?
— Маликов мырза..
— Қорқасыңба? Неге, не үшін?! Бірінші рет емесқой. Біз мұнда қанша мәрте қосылдық! Сен мені қалай сүйетініңді айтып, есімімді атап қалай ыңырсығаның есіңде жоқпа?! - бойжеткенді төсекке итере қайта құлатып, төбесіне төне қарады.
— Қажет емес, жалынайын.. Қойшы.. Қаламаймын.. - көздерінен жастары сырғанап түсті. Бойжеткеннің бұл түрі Батырханды тоқтата алмады. Керісінше ашуландыра түсті.
— Қаламаймын?! Демек қандырып жүрген біреуің бар солайма?!
—...
— Жауап бер, сука! - айқай салған дауысынан қанша қаймыққаны мен, Динар үнсіз жылап жата берді. Батырханның көздеріне де тура қарай алмады. Басын оңға бұрған күйі, көздерін жұма ауыр тыныстады. — Айырылысқанымызға енді ғана үш ай толғанда, мен сені ойлап, ішім өртеніп жүргенде, сен біреудің қойнына кіріп үлгердіңбе?
— Сөйлескім келмейді.. Босатшы..
— Қай сілімтіктің қойнына кіріп жүрсің? Жақсы қандырып жүрме? Ақшасы да көп шығар! Мен қандыра алмадымба? Жауап бер блять, үндемей жатпа! - иегінен қыса өзіне қаратқанымен, Динар ауызын да көзін де аша қоймады. Қасарысқан күйі, үнсіз жата берді. — Айтпайсыңба? Тамаша, қадамыңа гүл бітсін! - айқайлаған күйі Динардың үстінен түсіп, бөлме есігін тарс жаба шығып кетті.
— Кешірші Батыр.. Кешірші.. - өксіп жылап жіберген бойжеткен, орнынан әрең көтерілді. Ауырсынған ішін ұстай қинала, тұрып бөлменің шығар есігіне беттеді. Енді ашып шыға бергенінде, Батырханның қолынан..

"жалғасы бар"

#nofg_lúpilsany_91 | #tiri_ólik

| Мембер екеуің қатты сөзге келіп қалдыңдар. Ал сен оған ерегісіп, тым қысқа киініп шықтың. Сондағы саған мембердің айтқан сөзі|

1 — 2 » » » Ұрсысқан сайын, осылай бір желпілдеп аласың иә?! Бар ауыстыр!

3 — 4 » » » Оо, шешінемізбе? Ендеше менде пресстерімді көрсетіп, жалаңаш кете берейінде.

5 — 6 » » » Айналайын, ажырасып кеткен жоқпыз, жәй ғана ұрсыстық. Үйге қарай қайқай.

7 — 8 » » » Ух шешең. Ұрсыспасақ қатынымның қандай екенінен хабарсыз қалады екенбізғой.

9 — 0 » » » Тағы туғың келіп жүрме? Кел ендеше, тұрғыздыңғой бір жерді.

#nofg_balalaruiqtaganda_91 | #sarysaian 🦂

Мұңдарың кетпейді, bir túnnen

Дина көпбалалы отбасыда дүниеге келген. Үйдің үлкені, ата-анасының қол қанаты. Барлық үй шаруалары, тірліктері осы Динаға қарап тұр. Үй шаруасынан бөлек, бауырлары мен сырқат анасына көмектесіп, оларды асырау үшін зыр жүгіре жұмыс жасайды. Оған қоса аз емес кредиттеріде бар. Анасы жұмысқа жарамсыз болғандықтан, қызы Дина жұмысқа кеткен кезде барынша балаларына қарап қалады. Тәңірдің бір жақсылық қылғаны шығар, балалар өте тәрбиелі, байсалды болып өсті, еш тентек болмайтын, керісінше үнемі аналарына қамқор болады. Әкесі туралы неге үнсіз дейтін шығарсыз. Жұбайы аурудан қайтыс болғалы 1 жылдың жүзі болыпта қалды, осы кезден-ақ асыраушысынан айырылған олар қиналысты көп көре бастады. Бірақ, оған сынған Дина жоқ. Қиындыққа қарсы тұра, бірден іске кірісіп кеткен сол кезде-ақ.

> > > > > >

Жұмыс уақыты. Шаршағанымен қоймай тоқтаусыз жұмыс жасап жатырған Динадан бар ынтасы көрінеді. Оның басты мақсаты – бастықтың көзіне жақсы жұмысымен көзге түсіп, жалақысын көтеру. Анасын емдеп, қарыздарынан құтылу, бауырларын кедейліктен құтқару болатын. Осы бір арман оны өмір сүруге құштарландыратын.
— Дина, сені бастық шақыртып жатыр.
— Иә, бара жатырмын ханым,- орнынан тұра, қолына құжаттарын алып, кабинетке беттеді.

— Шақырдыңызба мырза?
— Иә, кел Дина. Отыр мында. Дина, менде саған ұсыныс болып тұр. Көптен айтуды қалап жүргем, бүгін күні түсіпті.
— Айтыңыз әрине, тыңдап тұрмын.
— Менімен бір түн өткізсең деймін. Қорықпа, ешкімге айтпаймын және ақшасын төлеймін. Бұл ақша кредиттеріңді жауып, бауырларыңды жаңа киіммен қуантуыңа септігін тигізеді,- көзін қыса.
— Не? Есіңіз дұрыспа? Менің қарыздарым мен бауырларымда тіптен шаруаңыз болмасын. 5 тиындап жинасамда барлығын жасаймын. Мырза, сізді жақсы адам деп ойлаушы ем, жеңілтек деп ойлағаныңыз...- деп жатқан Динаны бастығы Азаматтың ісі тоқтатты. Орнынан тұрып терезелердің пердесін түсірді де, Динаны жарға тақаған күйі:
— Не мыжып кеттің? Көп сөз боқ сөз дейді, сондықтан езгілеп сөйлей бермей жәй ғана келіссең болмайма?
— Жібер, жіберіңіз деймін. Есіңізден адастыңызба, жібер қане. Қазір айқай салсам бар абыройыңызды жоғалтатыныңызды білемісіз? - деген Дина әлсін-әлсін қолын жұлқылап, Азаматтың ықпалынан шығып кетуге тырысты.
— Эй ақымақ, кім екенімді ұмыттыңба? Қазір күт, қызыметкерлерім маған кедергі болыппа? Қарада тұр,- деді де Азамат Динаны босатып, кабинеттен шығып кетті. Жұмысшылар жиналған дәлізге барып, өтірік күлімсіреген түр жасады да, сөзін бастады.
— Құрметті қызметкерлер, бүгінгі жұмыс уақытын ертерек аяқталса деймін. Қазір тарап, үйлеріңізге бара беріңіздер, сіздерге деген алғысымның көрінісі болсын, бір демалыңыздар,- деді Азамат жылы жүзбен. Жұмыстан шаршаған қызметкерлерге басқа не керек, қуана-қуана алғыстарын айтып жатыр. Бұл көріністі Азаматтың артынан келіп көріп тұрған Дина қорқып қалды. Қызметкерлердің кетіп бара жатқаны Азаматқа үлкен бонус болатынын сол сәтте-ақ түсінген еді. Алайда сәл қулыққа басуды жөн көрді. Азаматтың алдын орап өтіп, өз жұмыс үстеліне барды да, сөмкесін жинап, арамы күйде Азаматқа қарай күліп, демалыс үшін алғысын айтып кетіп бара жатты. Әлі кетіп үлгермеген қызыметкерлер болмағандықтан Азамат кетіп бара жатқан Динаға ашық сөйлей алмады. Бірақ, оданда бір қулық шықты.
— Дина, сен қала тұршы, бір жоспарды сенімен талқыласамба деймін,- деді кетіп бара жатқан қызды тоқтата. Динаның көздері бақырая, бойын қорқыныш билеп алды. Ақырын ғана артына бұрылып:
— Мырза, менің үйде шаруаларым бар еді... Кете берсем болмайма? Ұлпанмен бірге қайтсамба деген едім...
— Қыз-ау, барсаңшы бастық шақырып тұрғой. Оның үстіне жұмыс уақыты негізі бітпеді ғой. Бара ғой, мен кете берейін,- деді де Ұлпан Динаға жымия қарап, кетуге оқталған еді, Дина оның қолынан ұстап, кетпеуін өтінді. Одан пайда болмады, еш қауіпті сезбеген қызметкерлер офистен шығып, кете барды. Іште арамдығын жүзеге асырғанына мәз Азамат пен қорқыныш бойын алып бара жатқан Дина. Басқа қызметкерлер қалмады.
— Ал Дина, айқайла қалағаныңша. Мүмкін біреу естіп қалар ә?- жәймен көйлегенің түймелерін шешіп, Динаға жақындай. Азамат жақындаған сайын Дина артқа қадам жасай берді. Қашанғы қашсын, міне, жарға келіп тақалды, тығырыққа тірелді. Азаматтың күткені де осы болатын. Қыздың иығына қол соза берген еді, Дина жылап жіберді де:
— Өтінем... Тиіспеңізші... Өтінем, олай жасамаңызшы мырза...- деп өксіп жіберді. Қыздың сонша жылағанын көрген Азаматтың ыстық төсек ойынына зауқы қашып кеткендей. Бір күрсіндіде қызды жібере салды.
— Бар. Бара бер үйіңе, боссың,- деген Азаматтың қабағы түюлі еді. Жейдесін қайта киді де, Дина кеткенше артынан қарап тұра берді. Мұндай мүмкіндікті қалай қолданбасын? Дина дереу көз жасын сүртті де, есікке қарай беттеп, шығып кетті. Дереу үйге жөнелді.

> > > > > >

— Балалар, анашым, мен келдім. Бүгін жұмыс күні ерте аяқталды,- деп иіле аяқ киімін шешіп жатқан Динаның алдынан көзі жасқа толған кішкентай сіңлісі шауып келді. Тілі енді шығып келе жатқан ең кіші бауыры болатын, түсініксіз бір нәрселерді жылап әзар айта бастады. Дина оны көтеріп алды да, сәл кідіріп бауырын тыңдай бастады.
— Не болды жаным? Неге жылайсың? Кім тиісті?
— Ма... Мамма... Мама кетіп қалды дейді. Ағам мама кетіп қалды дейді аспанға. Ал ол мені тастамаймын деді, тастамайды иә әпке? - деді тілі былдырлай. Дәл осы сәтте Динаның басынан суық су құйып жібергендей болды. Барлығы кенет өзгеріп кетті. Алаңдаған күйі сіңілін жерге түсірде де, алдаусырату үшін қолына телефонын ұстатып, өзге бөлмеге отырғызып кетті. Кейін анасының бөлмесіне бет алған ол, кіре салысымен көздері жасқа толған бауырлары мен үнсіз жатқан анасын көрді... Қадамын әзар баса, олардың жандарына жақындады. Кіші бауырларын құшақтап, олардың көзін жапты да, өзге бөлмеге баруларын өтінді. Бөлмеде енді аналары, Дина және Динадан екі-ақ жас кіші Дариға ғана. Дариғаның қолдары анасының қолдарында, жүзі салқын, көңілсіз болатын. Еш сөзсіз, көзінен жастар тоқтар емес. Анасының кеудесіне жәй ғана жатып алған. Қозғалар емес. Дина енді анасының жоқ екендігін жақсы түсінді, кеудесі өртке оранып, көзі жасқа толып тұр. Ақыры анасының ауруы жеңіске жетті. Оны өзімен бірге ала кетті. Динаның анамды емдеймін деген арманы енді орындалмайды, енді аналары олармен болмайды...

Бүгін жұма. Дина азын-аулақ бауырсақ пісіріп, анасына бағыштады. Кейін бауырларын тамақтардырды да, Дариғаға балаларды аманаттап, жұмысқа шықты. Аналарының кеткеніне әрине мойын ұсына қоймады, бірақ қиналыс түрін білдірмеді. Оның барлығы бауырларына мықты көрініп, олардың да рухын көтеру болатын.
Жұмысқа кетіп бара жатқан Динаға кенет қоңырау шалынды.«Дариға емеспекен, не болып қалды, бұл кім?» деген ойлар телефонды көтергенше ойын билеп алды. Шүкір, басқа адам.
— Алло?
— Алло, кімсіз, тыңдап тұрмын?
— Сіз, Дина Нұрпейісовамысыз? Айжан Елеусінованың қызы?
— Иә иә, Динамын. Сіз кімсіз?
— Мен банк қызметкері боламын. Қарыздарыңызды өтемегендеріңізге біраз болды, қосымша ақылар қосылып жатыр. Егер ертеңгі күнге дейін төлемесеңіздер үйдеріңізді босатуларыңызға тура келеді ханым.
— Жо-жоқ, төлеймін. Бар қалғанымыз үйіміз ғана, тимеңіздер, төлеймін ертең.
— Солай деп үміттенемін, сау болыңыз.
Міне, осылайша әңгіме аяқталды. Тағы бір қиындық тап болды. Аналарымен енді қоштасқандары аздай, алдыда қарыз деген бәле күтіп тұр...

Жұмыс орны. Дина жұмысына да келіп үлгерді. Не дегенмен ақша тауып, бауырларын асырауы тиіс. Дина жұмысқа келгенімен, жұмыс үстеліне отырмастан Азаматтың кабинетіне беттеді. Есікті соғып, ішке кірді.
— Иә, Дина, айта бер,- деген Азамат қарап отырған құжаттарын ысырып, Динаға қарады. Динаның әрекеті түсініксіз еді, бірден кабинет есігін құлыптап алды да, кабинеттегі терезелердің перделерін жауып тастады.
— Не болды Дина? Түсінбедім?
— Мырза...- деген Дина көздерінен жастары аға, жейдесінің түймелерін шеше бастады. Азамат орнынан атып тұрды да, жейдесін ағытып жатқан Динаның қолдарынан ұстап, тоқтатты. Оған түсініксіз күймен қарады да, Динаның ашық тұрған кеудесін кастюмімен жапты.
— Бұның не? Алдыңғы жолы қаламағаныңды қазір неге істегелі тұрсың? Оның үстіне жылайсың, құдды мен зорламақтай. Не болды?
— Мырза... Маған ақша қажет...
— 5 тиындап жинайтының қайда? Ей ақымақ, есің дұрыспа, айтсаңшы тез. Жыламашы болды, неменеге өксіп тұрсың? - деген Азамат Динаның жастарын сүртіп жіберді.
— Анам бізді тастап кетті... Банк хабарласты... Сіз өткен жолы ақша берем...- деген Динаның сөзін Азамат бөліп жіберді.
— Ақымақ,- деді де Динаны құшақтап алды. Жәй ғана қатты қысып, басынан сипай құшақтады. Динаның көздері жасқа толы, Азаматтың құшағындада тоқтаусыз жылай берді. Нестерін білмеді. Қалай күн көрерін, бауырларын қалай асырауды түсінбеді. Жәй ғана кішкентай қыздай жылай берді. Азамат оны құшағынан босатты да, кастюмін алып, Динаның жейдесінің түймелерін тақты. Кейін жастарын сүртті де:
— Мұнша батыл болуға болмайды ғой. Бір өзің қайда жетесің? Бауырларың, кредит. Осының барлығына шыдап жүрсіңбе? Менімен түн өткізсең барлығы өтеді деп ойладыңба? Ай ақымақ қыз-ай, өзіңе тым көп жауапкершілік артып алыпсың ғой. Сенің дәрменсіздігіңді пайдаланбаймын. Жүр банкке, қарызыңды жабамыз,- деді де Азамат үнсіз тұрған Динаның қолдарынан ұстады. Дина Азаматқа жалт қарады, түсінбей қалған еді.
— Мырза? Тегіннен тегін қыруар қарызды жабу...
— Сөйлемеші, кім айтты тегін деп? Тегін сенің қарызыңды жауып ақымақ дейсіңбе? Тұрмысқа шығасың маған,- деді де Динаның беттерінен шымшып, күліп жіберді...

#nofg_fanfics_91 | #tiri_ólik

' Б А С Ы Н А Н'

▪️janr: ГЕТ, 🔞, романтика, АНГСТ.
▪️bólim_sany: белгісіз ¿?

' 1 _ бөлім '

— Күнім, келдіңбе? - деген Сая, Асиманың алдынан күтіп алды. Екеуі әдеттегідей құшақтаса көрісіп, кейін Сая сіңілісін киімін алмастырып келуге бөлмесіне жіберді. Өзі ас үйде зыр жүгіріп жүріп, кешкі асты даярлады. Бөлмесіне кіре сала, қолындағы сөмкесін айна алдына қойған Асима, бірден төсегіне құлай кетті. Бүгінгі күні ауыр өткендей, бір терең күрсініп алып көздерін жұмды.
— Әпкең сен үшін бәріне шыдап жүр Асима жан. Сонлықтан өлсеңде шыдауың керек! - өз-өзімен күбірлей біраз жатты. Кейін орнынан тұрып киімін алмастырып алып, салқын сумен беті-қолын шайып алды. Әпкесінің шақыруымен ас бөлмеге кіріп, екеуі кешкі асқа жайғасты.
— Жаным, сабағың қалай болып жатыр? Әлдеқандай қиындықтар болып жатқан жоқпа?! - Асиманың тамақты шұқылап, жемей отырғанын байқаған Сая, оны сұрақтың астына ала бастады.
— Уайымдама әпке, бәрі бірқалыпты. Тек университеттегі қыңыр мұғалімдер, кішкене жыныма тие бастады..
— Мұғалімнің қыңыр, қырсық, қатал болғанын құптаймын. Есесіне алатын білімің сапалы болады, сондықтан оған бола ұнжырғаң түсіп кетпесін. Шыда, оқы, өз қолың өз ауызыңа жетсін сіңілім. Сені жаман болсын демеймінғой!
Асима Саяның сөздеріне ақырын басын ищеп отырды. Бұл әр күн сайын қайталанып отыратын сөздер еді. Бірақ Асима "қыңқ" етпестен, әпкесінің сөздерін үнсіз тыңдайтын. Себебі Сая сіңілісі үшін, оқуынан бас тартып, жастайынан ақша табу үшін бірнеше жұмысты қатар алып жүрді. Ата-аналарынан айырылғандарына қарамастан, Асимаға әкенің де, ананың да қамқорлығын көрсетіп келеді. Тіпті Саяның арқасында, сіңілісі осы уақытқа дейін еш таршылық көрген емес еді..
— Өзің бір жаққа бара жатырмысың әпке? - Саяның шыттай киініп алғанын, енді ғана байқады.
— Иә, Азаматпен кездесуге бара жатырмын.. Айтпақшы, қорқып қалмайсыңба күнім? Бірінші рет сені жалғыз қалдырып, кештетіп кетіп барамынғой..
— Жоға әпке, уайымдама. Мен тоқпақтай қыз болған жоқпынба? Алаңдамай жігітіңмен жақсы көңіл көтеріп келіңдер.
— Рахмет, қане тамағыңды тауыс, - деген күйі, екеуі тамақтана бастады. Кешкі астан кейін, Асима тамақтан қалған ыдыстарды жуып жатты. Ал Сая айнаға қарайлап, өзін бір ретке келтіріп алды да, сіңлісімен қоштаса шығып кетті. Әпкесі дуалдан шығып кеткенше қарап тұруды шешкен бойжеткен, ас үйдің пердесін сиыра, Саяның соңынан қарайлап тұрды. Әпкесінің бал-бұл жайнаған жүзі, өзін көлігіне сүйене күтіп тұрған, ұзын бойлы жігітінің мойнына жүгіре барып асылғаны, жігіттің оны қыса құшақтағаны.. Бәрі-бәрі езуіне еріксіз күлкі сыйлады. Қанша жалғыз қалуға қорықса да, әпкесі үшін оған да келісті. Өзі үшін отқа да, суға да түсетін Саяны, шынында қатты құрмет тұтатын. Соншалықты мықты әпкесінің барына, бар қиындықты тіке қарап еңсеретініне қарап, өмірге мотивация алатын..
< >
00:25. Асима ендігі барлық үйге берілген жоба, презентация, лекция сынды заттарын толық орындап бітірді. Соңғы көпбеттік дәптердің бетін жапты да, үстіне қаламын қоя салды.
— Біттім-ау әйтеуір, - көздерін уқалап, иығын кеңге жайып біраз жаттығу жасады. Сабағына сағаттап отыратындықтан, денесі мен көзі жиі ауырып қалатын еді. Бойжеткен керіліп отырған сәтте, өзінің бөлмесінің терезе тұсына, ұстақ тас келіп тиді. Селк ете орнынан атып тұрған Асима, терезеге ақырын жақындап, перденің шетін сиыра сығалады. Әрәректе, дуладың сыртқы жағында, өзіне қарап тұрған Алмазды көріп, бірден пердені реттеп жаба қойды.
— Бұл кісіге не керек болды?! Сабыр ет Асима, сабыр.. Ол сенің терезеңе тас лақтырған жоқ, тек сенің құлағың шалыс естіді, - деп өз-өзін сабырға шақырып жатыр еді, терезесіне екінші тас келіп тиді. Асима бұл жолы шыныменде қорқайын деді. Айтарға болмаса, Алмаздан өлердей қорқатын. Жасына қарамастан, әйел, бала-шағасына қарамастан Асимаға деген көзқарасы сондай жалынды еді. Көшеде көрсе қыздың жанына жетіп келіп, кейде тіпті "алып қайтуға келдім" деп универінің алдына келіп тұратын. Тіпті бірнеше күннің алдында ұялы телефонына қабарлама жазып, мазалай бастағандықтан, нөмірін алмастырып тастаған болатын.
Ақыры терезесіне тоқтаусыз тиіп жатқан тастар маза бермегендіктен, Асима барлық бөлменің шамдарын толық өшіріп тастады. Үй ішін толық қараңғылап, өзі телефонының экран жарығымен жүріп, түнгі киімдерін алмастырып алды. Кейін жарықты жаұпаған күйі төсегіне жатып, барынша ұйықтауға тырысты. Шам сөнгеннен кейін, бірнеше минуттардан кейін ғана, терезеге тиген тастардың үні өшкен еді..
< >
— Мұнда бекер келдік Азамат. Үнемі айтамынғой, мен үшін бұлай қымбат жер таңдап шығындалма өтінемін, - Сая ыңғайсыздана, айналасына жалтақтап қарайлаумен болды. Әрі киген көйлегіде бұл мейрамханаға еш сай емес еді. Тым қарапайым..
— Сен мен үшін бұлардан да қымбатсың. Тіпті бұдан да қымбатына лайықысың жаным, - Азамат жылы жымия, сүйіктісінің қолынан қыса ұстады. Екеуіде сондай бақытты, әрі тым жарасымды жұп болатын.
— Қайда келетінімізді білгенімде, киіміме кішкене зер салар едім..
— Қоя берші, сен осы қарапайымдылығыңмен мені баурағансың, - деген еді, арғы жақтағы көңілді музыка, баяуға ауысты. Осында келген басқа да ғашықтар ортаға шығып, вальске тартылып жатқан болатын. Оларға Саяның қызыға қарап отырғанын түсінген Азамат:
— Бикеш, сізді вальске болама? - деді, орнынан тұрған күйі, Саяға қолын созып. Басын изеп күлген бойжеткенді, Азамат биге ала кетті. Екеуі әуенге ілесе, бір ырғақта ырғала билеп жатты. Жанарларын бір-бірінен алатын ойлары да жоқ. Күлімдеген жүздеріне қарайлап, Азамат қыздың қыпша белінен құшақтай билеуде.
Осы жұптың өмірдегі ең үлкен жетістіктері, бір-бірін тура тапқандары еді. Сая қарапайым отбасының қызы, әрі тұл жетім. Жүрегінің түкпірінде ата-анасына деген сағыныш, бір аңсау бар. Азаматта қанша ауқатты отбасының баласы болса да, отбасы жылуын сезінген емес. Әкесі тым жұмысбасты адам еді, тіпті жұмыс-жұмыс деп жүріп, жалғыз ұлын да есінен шығарған. Анасы өзге еркектермен көңіл қосып, ақыры күйеуін өлтіріп тынды. Онымен қоймай екінші мәрте тұрмыс құрып, ойнасымен некелескендігі үшін Азаматты да өзінен қалай алшақтатып алғанын түсінбей қалды. Міне, Азамат он үш жасында әкесінен айырылып, он бес жасынан бастап анасынан бөлек тұратын болған. Екеуінің де жандары жаралы, өмірге деген өз өкпелері бар адамдар еді. Міне, сол үшінде бір-бірін жақсы түсінетін, сүйетін, демеу болатын.
— Саям, жанымның Саясы. Осы бір жыл ішінде, мен өзіңнің бар мінезіңе, пәк көңіліңе, таза жүрегіңе ғашық болдым. Менің арманым, болашақ өмірімді сенімен өткізу, өзіңмен бір жастықта қартаю. Өзіңнен ұрпақ сүйіп, болашағымды бірге құрастыру. Саям, жанымның Саясы, менің өмірлік серігім боласыңба? - деген Азамат, қалтасынан кішкентай қызыл қорапша шығара, бойжеткеннің алдына тізердей отырды.
— Келіс Сая!
— Жарайсың Азамат!
— Бақытты болыңдар, - деген сынды айқайлаған дыбыстар естіле, ішке Азаматтың достары кіріп келді. Барлығы қол шапалақтай, ендігі бойжеткеннің жауабын асыға күтуде.
— Мен.. Мен әрине келісемін! - жанары жасқа тола, орнынан көтерілген Азаматты қыса құшақтай алды.
— Бақытым, өмірім, серігім! - қуанышы қойнына сыймай тұрған Азамат, Саяны көтере айналдырды. Кейін түсіре, саусағына сақинасын салды. Осы сәтте жігіттің достары, түрлі жылтырлақтарды ата, досы мен Саяны құттықтай бастады..

#таныстыру.
Сая Нұрсатова, 21 жаста. Тұл жетім, жалғыз сіңілісінен басқа туысы жоқ. Ата анасынан 18 жасында жетім қалған. Содан бері жұмыс жасап, сіңілісін өз қамқорлығында өсіріп келеді. Жағдайларының онша болмауына байланысты, мектеп бітіргеннен кейін оқуын жалғастырмаған. Мінезі ашық-жарқын, және тым секемшіл қыз.

Асима Нұрсатова, 19 жаста. Саяның туған сіңілісі. Ата-аналары қайтыс болған кезде, бұл бойжеткен небәрі 16 жаста еді. Қазіргі таңда дәрігерлік мамандығы бойынша екіншу курс студенті. Мінезі баршылық, көп адамға сене бермейді. Әпкесінен артық ешкіммен араласпайды.

Азамат Зенкаев, 24 жаста. Ауқатты отбасынан шыққан жігіт. Үйінің үлкені, өзінен жеті жасқа кіші бір інісі және анасы ғана бар. Туған әкесі қайтыс болғаннан кейін, анасы екінші мәрте шаңырақ көтерген. Содан бері Азамат анасынан бөлек тұрады. Анасымен мүлде араласпайды, тіпті әкелері бөлек болғандықтан інісінде жақтырта бермейді. Мінезі ашуланшақ, әзілқой, әрі тым қызғаншақ жігіт.
#таныстыру_аяқталды.

01:30. Асиманың жалғыз қалғанына алаңдап, тыныш отыра алмаған Саяны, ақыры Азамат үйіне қарай әкеле жатты. Жол бойы тым қараңғы деуге келмес, көше бойындағы аспалы шамдар, даланы нұрға бөлеп тұрғандай. Саусағындағы сақинасына қарайлап отырған бойжеткен, терең ойға батып келеді. Оны Азаматта байқап үлгерген еді.
— Жаным, не ойланып отырсың? - жолға бір, Саяға бір қарауда.
— Менің өмірдегі ең үлкен жетістігім, сен екеніңе қуанып отырмын. Бір жағынан..
— Іркілме? Не болды?
— Асима үшін қатты алаңдаймын. Ертең екеуміз шаңырақ көтергенде, жалғызымды қалайша жалғыз қалдырмақпын? - күрсіне.
— Жаным, ұмыттыңба? Мен жалғыз тұрамын. Сенің сіңілің, ол менің де қарындасым. Оны жалғыз қалдырмаймыз, бізбен тұрады. Барынша оқуына, болашақ жұмысқа тұруына өзім көмектесетін боламын. Еш уайымдамашы.
— Сенен қатты ұяламын, құдды сені ақшаң үшін пайдаланып жүргендеймін..
— Тыныш! Енді солай айтсаң, мені ренжітіп аласың, сондықтан үндеме. Өзің айттыңғой, мен сенің өмірдегі ең үлкен жетістігіңмін, - жылы жымия, бір қолынмен, Саяның қолдарын ұстап отырды. Ал екінші қолын рульден алмастан, жолға қарайлап келеді..
Көп ұзамай көлік, үй алдына келіп тоқтады. Көліктен түскен бойжеткен, сүйіктісімен қоштаса, үй ішіне кіріп кетті. Сая үйге кіріп кеткенше одан көз алмаған Азамат, қалыңдығы кіріп есігін жапқаннан кейін ғана көлігін орнынан қозғап әкетті.
Үй ішіне кірген Сая, барлық бөлменің жарығы өшік екенін байқады. Біраз таңырқай шамдарды жақты да, сіңілісінің бөлмесіне қарай адымдады. Әдетте қараңғыдан өлердей қорқатын Асиманың, неге бұлай жасағанына аң-таң. Сая Асиманың бөлмесінің ішіне кірген сәтте, телефонының жарығын құшақтап, ұйықтап жатқан қызды көрді.
— Мынау зиянғой, мұнысы несі екен? - сыбырлай сөйлеп жүріп ұялысын алды да, жамылғысын қымтап тұрып жапты. Ұялы телефонның жарығын өшіре, кітаптар тізілген сөренің шетіне қойды. Асиманың шаштарынан сыйпап біраз қарады да, бөлмеден шығып кетті..
< >
Таңғы уақыт. Асима ұйқысынан ояна, көздерін уқалай төсектен басын көтерді. Айналасына қарап еді, бөлме іші тас қараңғы күйде тұр екен.
— Әлі ерте екенғой, - сүйретіле тұрып, перделерді ашып қалып еді, тура түскі уақыт тәрізді күнде, шаңқай төбеден жарқ ете қалды.
— Мен ұйықтап қалғанмынба? - жүгіріп барып, төсегінен ұялысын іздей бастады. Бірақ таба алмай тұрып-тұрып, ақыры сөре шетінгі телефонын енді байқады. Бірден сағатқа қарап еді, 09:30 көрсетіп тұр екен.
— Мен қалайша осынша ұйықтап қалғанмын? Әпкем оятпағанба? Үйге қонбағанба? - аң-таң күйде бөлмесінен жүгіре шығып, әпкесінің бөлмесінің ішіне асыға кіріп келді. Түнде тым кеш келгендіктен бе, Саяда ұйқы үстінде екен. Әпкесінің тәтті ұйқысын қимаған Асима, Саяны оятпастан ақырын бөлмеден шығып кетті. Бүгінгі бірінші сабағы, қатал бір профессордікі еді, ол аздай сабаққа небәрі жарты сағат қалыпты. Тез жиналған Асима, бүгін боянып та, таңғы ас ішіп те үлгермеді. Жылдамдата киініп, сөмкесін иығына асты да, үйден шығып кетті.
— Асыққанда таксиде жоққой, - қайта-қайта ұялысындағы сағатқа көз тастаған бойжеткенге, бірде-бір көліктің келіп тоқтайтын түрі жоқ. Қанша жолға қарай қолын елбеңдетіп тұрса да, барлығы жанынан зуылдап өтуде. Осылай тұрғанда, Асиманың жанына бір көлік келіп тоқтады. Көлікті бірден таныған Асима, артқа қарай шегініп қалды.
— Отыр, жеткізіп салайын. Ақшаң да қажет емес, - Алмаз көлігінің терезесін түсіре, қызға көзін қысып қояды.
— Қажет емес! Басқа такси күтіп тұрмын, - мән берместен, көліктің артқы жағына қарай кетіп қалды. Кейін қайта такси тоқтатуға кірісіті.
— Қырсық! - мырс еткен Алмаз көлігінен түсе, Асиманың жанына қайтс келді. Бойжеткен оны байқап тұрса да, түр бермеді. Көрмегенсіп, жолға қарайлап тұрды. — Қазір бұлай тұра берсең, кешігесің сабағыңа. Оданда қырсықпай отырсаңшы, әп-сәтте жеткізіп саламынғой, - ыржиған күйі келіп, қолдарын Асиманың беліне жіберді. Оқыс қимылдан селк еткен қыз, бірден Алмаздың қолын қағып жіберді.
— Аулақ тұрыңыз! - ашулана.
— Оу, мен саған осылай ұнайтын шығар десем!
Асима Алмазға алара бір қарап, одан әрірекке қарай жүріп кетті. Кейін жанына келіп тоқтаған көлікке отыра, университетке жол тартты.
— Бірбеткей, бірақ сондай тартымды. Фигурасы зорғой шіркін, Саяда ойнамай қалады қасында, - ерінін тістелеген Алмаз, қайта келіп көлігіне жайғасты
< >
— Сендердің бітпейтін отбасылық проблемаларың шаршатты мені! Үйімнен көздеріңді құртыңдар! - Азамат ашулана қарап, анасы мен інісіне шығар есікті көрсетті.
— Балам айқайламашы Құдай үшін. Еріккеннен алдыңа келіп тұрмынба? Әлижанды ұрыстан алып қашып осында әкеліп тұрсам, бұл қылығың не сенің? - деген анасы, екінші ұлын құшақтап тұрды.
— Мен саған қанша айтуым керек. Басқа еркектен туып алған балаңды әкелме маған! Ол менің інім емес!
— Аға.. - Әлижан жылауға шақ қалып еді:
— Жоғалыңдар бар! - деген Азамат, анасын сүйрелеген күйі үйінен шығарып, есігін тарм жапты. Әдетті ұлын іздеп, керек е етпейтін анасы, екінші күйеуімен ұрсысып қалғанда ғана Азаматтың үйіне Әлижанды әкеліп тастай үшін ғана келетін еді. Ал Азаматтың осы үшінде қатты ашуы келетін, өзінен қарағанда екінші күйеуі мен, содан туған баласын қаттырақ жақсы көретіні, туған әкесін оңай ұмытып, тез тұрмыс тұрғаны шамына тиетін.
— Жек көремін бәріңді! Қарғыс атсын сендерді! - үй ішіндегі жиһаздарын қирата, айқайлап жатты. Сыртта тұрып барлығын естіп тұрған Азаматтың анасы, Әлижанның құлағын жапты. Кейін ұлын ертіп, жылдам ол маңнан кетіп қалды..
< >
Асима лекцияға бақандай жиырма минут кешігіп қалды. Дәріс залының есік тұтқасын қыса ұстап, қалай кірерін білмей бәраз оқталып тұрды. Бар күшін жинап есікті енді ашпақ болған кезінде, есік іштен ашылып құлап түсті.
— Мынаны қараңдар!
— Пахахахха, байғұс өліп түсті, - деген дыбыстардан кейін, Асима бірден жығылған орнынан атып тұрды. Өзіне ашулы көзбен қарап тұрған профессорды көріп, жанарын қайда қаратарын білмей қалды. Асиманың ең басты проблемасы осы болатын. Жетім, әрі ақшасы жоқ болғаны үшін оны жақтыртпайтын мұғалімдер мен, группаластары.
— Қайда жүрсің Нұрсатова? Уақыттың қанша болғанынан хабарың барма өзі? - профессор көзілдірігінің үстімен қарай, жақтырмай сөйледі.
— Кешіріңіз, енді қайталанбайды. Жолдан көлік тоқтамай, сәл бөгеліп қалдым.. - деді, басын төмен сала.
— Сәл? Сеніңше жиырма минут деген сәлме?!
Асима ештеңе деместен басын төмен салып тұра берді. Ашулы профессор аздай, барлық группаластары оны кекетіп күлуде. Тіпті жылағысы келіп, өзін әрең тежеп тұр.
— Дәл қазір сені сабақтан қуып шыға аламын, білемісің?
— Білемін профессор..
— Ендеше кет. Осы пар аяқталғанда, аудиторияға аяқ аттап басушы болма.
— Не? - жалт қарады. Өмірінде бірінші рет осы кісінің сабағына кешігіп келіп еді, жөн-жосықсыз сабақтан шеттетуде.
— Не естісең сол. Қане босат аудиторияны, - деген профессор, Асимаға әліде менсінбей қарауда. Артық сөз айтса істің ушығып кетерін сезген бойжеткен, үнсіз ғана кешірім сұрап шығып кетті. Есік алдына шыға сала, жанарына ыстық жас жиналып қалды. Байдың балалары оқитын университетке, бар білімін салып грантқа түсіп еді. Ал енді тіпті өкініп жүргендей. Оның өміріндегі қиындықтары, елдер үшін үнемі күлкі болатын..

. . .

'жаңа фанфикпен тағы да келіп қалдым. қолдауларыңызды күтетін боламын. алда әпкелі-сіңілілі жандардың өмірі қалай өрбиді екен?..
«шарт: 10045»

#nofg_qaraberi_91 | #tiri_ólik

' Ол сені алып қашты.

' Ол сенің университетегі кураторың. Сондай салмақты, артық сөзді ұнатпайтын,үнемі универ ішінде шыттай болып өз-өзіне қарап қалған жігіт.

' Ал сен небәрі он тоғыз жасар,екінші курс студентісің. Бар ойың сабақ болғадықтан,артық істерге назар аудара бермейсің. Тіпті сенің өміріңде ешқашан жігіт болған емес.

' Сен үнемі өзіңнен бақандай сегіз жасқа үлкен кураторыңа, таңдана қарайтынсың. Тым келбетті, ұзын бойлы, киімінің қырлары оның тиянақтылығын айшықтайтын.

' Сендерге лекция оқығандағы жүріс-тұрысы, денесіне сай ірі дауысына барлық университет студенттерін былай қойғанда, мұғалімдерін де сындыратын.

' Ол кісі өз ісінің маманы әрі осынша тартымды бола тұра әлі күнге дейін бойдақ болатын. Соған орай студент қыздар да зыр жүгіріп, ағайларын айналдырудың амалдарын жасап бағатын.

' Сен ол кісіні толық танымағандықтан, ұнатып үлгермедің. Себебі ол кісінің сендерге сабақ беріп бастағанына небәрі бір ай ғана болған еді.

' Уақыт өте сен оның сүйікті шәкіртіне айналдың. Сенің білімге деген құштарлығың, ізденімпаздылығың ол кісіні де таңдандырмай қоймады.

' Ұсақ-түйек шаруалары болса, сенім артуға болатындықтан саған тапсырып кететін. Сенде басқа қыздар сияқты бұл шаруаларды оған ұнау үшін емес, жәй ғана жауаптылығың үшін абыроймен атқарып беретінсің.

' Сен үшінші курсқа өткенде, алып-қашу дәстүрінің құрбаны болдың. Бірақ өзің мүлдем білмейтін,танымайтын адамға емес. Үнемі көретін кураторыңа әйел болдың.

' Қуғыншылар келді, қалмаймын деп қиғылық салдың. Ақыр соңында сол отбасында қалдың. Беташар, той бәрі керемет деңгейде өткізілді.

' Тойда сен оның өз ортасында қаншалықты сыйлы екеніне көзің жетті. Себебі достары, жора-жолдастырының тойға бірі де қалмай келді. Ақшаны да аямай төкті, оның бар той шығынан жауып кетті..

' Сен қараптан-қарап бір бай-бақуатты отбасының келіні атандың. Шынында мұншалықты ауқатты тұратындарын білмеген болатынсың..

' Енді ол бойдақ жігіт емес, қолында неке сақинасы бар отбасылы адам. Бірақ сонда да оған университетте қырындайтындар жетерлік. Ал ол ешкімді елеп жатқан жоқ.

' Басында саған бәрібір болғанымен, кейін күйеуің екенін біле тұра қырындайтындардан қызғана бастадың. Бұрын универге бір көлікпен келуге ұялатын едің, ал қазір онымен қол ұстасып кіре бересің.

' Үйінде аяулы жары, университетте сүйікті студентісің. Шамасы екеуіңде сондай бақыттысыңдар. Махаббаттарың енді ашыла, бір-біріңді көрген сайын күле бересіңдер.

' Әрине, жас айырмашылығы әр жерде көрініп қалатын. Бірақ оның үлкен, ақыл тоқтатқан азамат екендігін ескере, шешімдеріне үнемі құрмет білдіретінсің.

' Сеніңде еркелігің, қылықтарың, қырсықтығың көріне бастады. Ондай тәтті қылықтарыңды да тек күйеуіңе көрсететін едің..

Кім елестеді?

#nofg_balalaruiqtaganda_91| #tiri_ólik

' Бөксеңнің былқылдауы-ай'

Данияр бүгін досы Батырханның тойында жүр. Әртүрлі адамдар, көптеген қонақтар. Барлығы Батырханның қуанышына ортақтасу үшін жиналған адамдар еді. Даниярда бүгін дәл сондай мақсатта келді. Сыйлы қонақтар жақтан әдемі орын тауып, ыңғайланып отырып тойды бақылай бастады. Арасында құр отырмай, тамақтан да алып отырды. Кенет қалыңдық жақтан биге шыққан бір бойжеткен, Даниярдың көзіне оттай басылды. Мың бұралып, қыпша белі үзіліп тұрған аққұба қыз, жігітті өзіне еріксіз қаратты. Жалғыз Данияр емес, мұнда қаншама жігіттің оның биіне ауызынан суы ағып қарап отырғандығын бір Құдай білсін.
— Бөксе деп осыны айт! Недеген былқылдау мынау, ащ.. - қарап отырған сәтінде, досыда оянып үлгерді. Әлгі бойжеткен тамаданың ойынының арқасында біразға дейін биледі, кейін өз ұтқан сыйлығын алып, баяғы орнына келіп жайғасты. Қыздың отырған үстелі, Даниярдікіне аса жақын болмаса да, араларында екі-үш дастархан бар еді.
— Керемет биледің Дана!
— Жарайсың Даникош, - келіп орнына отырған қызды, құрбылары мақтай бастады.
— Рахмет жандарым, құрбымыз үшін ғана шықтым. Әйтпесе биге дым тартпаймын, - байсалды күйде сыйлығын шеткі жаққа қойып, алдында шие шырынынан бір ұрттағаны сол еді, стақандағы шырын үстіне төгіліп кетті.
— Мәссаған қыз-ау, аппақ көйлегіңді қып-қызыл қылдыңғой, - құрбылары ду ете қалды.
— Жә, ондай асыра сілтеудің қажеті жоқ. Алмастыратын көйлегім бар, әжетханаға барып келейін! - сөмкесін қолына ала, әжетханаға қарай кетіп қалды. Данияр оны бақылап отырып, Дананың артынан екі жігіттің ілесе кеткенін байқады.
— Пф, мына күшіктерге не жоқ? - миығымен күле, орнынан тұрып Дана кеткен әжетханаға Даниярда беттеді..
〰️
Әжетхана. Дана әуелі ақ көйлегінің алдын сумен сүртіп көрді. Бірақ қып-қызыл шырын кетер емес.
— Құдайым-ай, мынаны қайдан ғана төгіп алып едім! - ашуланып, шамалы қабағы түйіліп кетіпті.
— Көмек керекпе бикеш? - ішке бейтаныс екі жігіт кіріп келіп еді, Дана олардың дыбыстарынан селк ете қалды.
— Естерің дұрыспа? Бұл әйелжер әжетханасы! - айқайлай.
— Білеміз! - екеуі жетісіп күліп, бір-біріне қарады. Кейін "бастаймызба?" дегендей ымдады.
— Эй, жақындаушы болмаңдар! Түрменің түбінде шірітемін екеуіңді! - айқай салған Дана, сөмкесінің ішін қопара, қорғанатын зат іздей бастады. Себебі әжетхана іші тым-тырыс еді. Қанша айқайлап көмек шақырғанымен, онысы бекер болатын. Той өтіп жатқан жердегі қатты музыка, әжетханаға дейін жетіп жатты.
— Жақындасақ ше? Бәрібір сені қорғағалы жатқан ешкім жоқ! Айқайласаңда ешкім естімейді. Сен бізді түрмеде шірітіп болғанша, біз сені зорлап, кейін өлтіріп кете аламызғой! - екеуі қызға жақындай түсті.
— Жоламаңдар дедім! - Дана қолына іліккен иіссуын алып, бір жігіттің көзіне шашып жіберді. Екіншісіне шашпақ болып еді, ол қорғанып үлгерді.
— Ай көзім! - бірінші жігіт көзін қолымен жаба, ауырсынып тұрып қалды.
— Мына сайқалдыма бәлем! - деген екінші жігіт, Дананың қолындағы иіссуын жұлып алды. Кейін оны лақтырып, еденге сындыра салды.
— ЖОҚ, ЖОЛАМА КЕТ! КӨМЕКТЕСІҢДЕР! - бойжеткен енді айқайлап, қарсылық таныта бастады. Ал оны елеп жатқан жігіттер жоқ, бірден Данаға тарпа бас салды. Тіпті қарсылық көрсеткені үшін, шапалақ беріп үлгерді. Қатты соққыдан бойжеткен есін жоғалтып алды.
— Тартыңдар қолдарыңды! - осы уақытта ішке Данияр кіріп келді. Оны елеп жатқан әлгі екеуі жоқ:
— Жөніңмен жүршей, мына қызбен бірге сеніде өлтіріп тастармыз әйтпесе! - күшейе сөйлеп, істерін жалғастыра берді. Қаны басына шапқан Данияр, жұлқынып келіп екі жігітті Данадан суырып алды.
— Сөз ұқпайтын бәле екенсіңдерғой! - тістене сөйлеп, сыртқы костьюмін, киімдері жыртылып қалған Данаға жапты. Сосын қайтадан әлгі екеуіне бұрылып, жеңін ыңғайлап түріп алды.
— Пф, берң келші. Аяқ-қолыңды сындырып, денеңді бөлшектеп итке тастаймыз! - деген екеуі, Даниярға жабыла кетті. Ары алысып, бері алысып ақыры олар Даниярдан жеңіліп тынды. Жұлма-жұлмадары шыққан екеуі:
— Көресің әлі, кім болсаң да әлі тізерлеп отырып бізден кешірім сұрайсың! Ал ана қызың қойнымызда жатады! - деген екеуі тұра қашты.
— Сөзбен шешіп тастады-ау бәрін, - жеңіл күлген Данияр, ауызындағы қанын түкіре салды. Дірілдеп өзіне қорқа тұрған Данаға бұрылып: — Жағдайың жақсыма? Аналар ештеңе істеп үлгермеген болар? - деді.
— Жақсы, рахмет.. - Даниярдан ыңғайсыздана, жыртық жерлерін костьюммен қымтап әлек.
— Сен асықпай киініп ал, мен сыртта күте тұрайын. Тезірек шық, ана-жақта іздеп қалған болар, - әжетхана есігін аша, шығып кетті. Дана әліде тоқтаусыщ қағып тұрған жүрек тұсын ұстай, біраз ретке келді. Киімдерін алмастырып, макияжында реттеп алды. Жылай-жылай бояулары ағып кеткен еді..
— Рахмет, - әжетханадан шыққан бойда, Даниярдың киімін өзіне қайтарды.
— Білесіңбе, алғысты құр сөзбен алғанды ұнатпаймын, - жеңіл жымия, костьюмін қолына алып киіп алды.
— Түсінбедім? Көмегіңіз үшін ақы сұрап тұрмысыз? - түрі өзгеріп шыға келді. Қазір Даниярда өзіне күш көрсетерме деп қорқуда.
— Эй, бұлай түріңді бұзатындай бірдеңе сұрайын деп тұрғаным жоқ. Ашуланба! Нөміріңді берсең де жетіп жатыр.
— Білесізбе, керек адам тауып алады! Көмегіңіз үшін тағыда алғысымды білдіремін, - деген Дана, жылдамдата той өтіп жатқан жаққа қарай кетіп қалды. Оның қылықтарына күле қарап қалған Данияр, өзінің үстінен шығып тұрған әйел адамының әтірінің иісін сезді. Ақырын еңкейе костьюмін иіскеді де:
— Иісі керемет екен, - деп, қайтадан қолына шешіп алды. Қазір осы киімімен осы иісімен барса достарының мазақ етерін білді. Сондықтан костьюмді сол жерге қалдырып, өзі жейдемен келді. Дана баяғыда өз орнына отырып үлгеріпті, Даниярдың келгенін білсе де, бір бұрылып қарамады. Данияр оның қырсық екенін түсінді.
Той тарқай салысымен Данияр Дананың құрбыларының бірін ұстап алып, Дананың нөмірін алып алды. Ендігі мақсаты, қызбен жақынырақ танысу еді..

осы бөлімде +18 болмады. Ал жалғасын өртеп жіберемін