Цудоўны фотапраэкт «Беларусь – гэта мы».
У ім паўдзельнічалі таленавітыя беларускі: Аляксандра Вараб’ёва, Вольга Хіжынкова, Анжэліка Агурбаш, Аляксандра Раманоўская і Меліціна Станюта.
«Аднойчы я ехала па трасе і назірала білборды з сацыяльнай рэклямай, тэкстам «Мы любім Беларусь», дзіўнымі сэрцайкамі і дзеўчынамі ў нібыта нацыянальных касьцюмах. Вельмі непрывабны малюнак, які зусім аніразу не паказвае, што Беларусь клясная. І бо я вывучала гісторыю касьцюма, ведаю, што сапраўдныя беларускія касьцюмы сапраўды цікавыя і заслужаны ўвагі. У некаторых выява нацыянальнага беларускага касьцюма сфармавана на грунце таго, што яны ўбачылі на канцэртах ці вось такіх білбордах – сінія ўзоры, нейкія васількі – гэта выглядае ня вельмі цікава. Але калі капнуць глыбей, то апынецца, што беларускі касьцюм вельмі прыгожы, і няма там ніякага сіняга, а галоўным чынам – чырвоны, белы, зялёны, фіялетавы і нават жоўты. Мне захацелася паказаць гэта людзям у прывабным сьвятле, каб іх зацікавіць гэтай тэмай.
Усе касьцюмы аўтэнтычныя, знайсьці іх нам дапамагла арганізацыя, якая займаецца рэканструкцыяй касьцюмаў, падбіралі пад тыпаж дзеўчын. Калі ўважліва паглядзець на фатаграфіі, то вы заўважыце, што ў кожнай з іх ёсьць нейкі сымбалічны прадмет, злучаны з нашым гістарычным мінулым: папараць – жаночая мудрасьць, вышываньне – творчасьць, збан – доўгае жыцьцё і здароўе, певень – знак і адвага, яйка – пачатак новага жыцьця. Усе прадметы на фота, дарэчы, таксама аўтэнтычныя, я іх шукала па музэях у вёсках.
Гэтым праектам мы кажам, што Беларусь – гэта хораша. Беларусь – гэта пра маладосьць і старажытную мудрасць. Беларусь – гэта пра творчасць і сілу духу. Беларусь – гэта Мы», – кажа аўтарка праэкту.
: [club99656020|@tanya_kupko].
Количество постов 7 296
Частота постов 10 часов 53 минуты
ER
7.57
Нет на рекламных биржах
Графики роста подписчиков
Лучшие посты
Пазнаць беларуса за мяжой зараз вельмі проста. А вы вандруеце з БЧБ-сьцягам?
: @kerry__rudd.
: @kerry__rudd.
Ты прачынаешся ранкам, а неба няма.
Ты выгодзіш з дому, а дарогі няма.
Ты ўдыхаеш на поўныя грудзі, а паветра няма.
Ёсьць турма.
Ня ты натыкаесься на сьцяну, а яна на цябе.
Ня ты падаеш у бездань, а яна ў цябе.
Ня ты выключаеш сьвятло, а яно цябе.
Як на вайне.
Што застанецца, калі попел пакрые ўсё?
Што застанецца, калі вецер разьвее ўсё?
Што застанецца, калі скончыцца ўсё?
Толькі любоў.
Аляксандр Лукашук.
: [id35063365|@maryti.photo].
Ты выгодзіш з дому, а дарогі няма.
Ты ўдыхаеш на поўныя грудзі, а паветра няма.
Ёсьць турма.
Ня ты натыкаесься на сьцяну, а яна на цябе.
Ня ты падаеш у бездань, а яна ў цябе.
Ня ты выключаеш сьвятло, а яно цябе.
Як на вайне.
Што застанецца, калі попел пакрые ўсё?
Што застанецца, калі вецер разьвее ўсё?
Што застанецца, калі скончыцца ўсё?
Толькі любоў.
Аляксандр Лукашук.
: [id35063365|@maryti.photo].
Мурал з элементамі беларускага арнамэнту ў Чысці.
Аўтар муралу – Аляксандр Благі.
: @anamatlex.
Аўтар муралу – Аляксандр Благі.
: @anamatlex.
Беларусы сустракаюць з бел-чырвона-белым сьцягам любое надвор'е, нават доджд – менавіта так нам напісалі пра гэтае фота.
: [id38468915|@olga_yukhnevich].
: [id38468915|@olga_yukhnevich].
Вось мая зямля пад нагой бяжыць.
Вось мая зямля ў сьнягох ляжыць,
Закаваная лютым холадам,
Падуладная чужым волатам
Вось мая зямля запаветная,
Занядбаная, непрыкмтная.
Хоць багатая на малiтвы,
А крывёю шчодра палiтая.
А сыны яе незьлiчоныя
Бесклапотныя, нехрышчоныя
Не турбуюцца, не хвалююцца,
Толькi пiць ды спаць не лянуюцца.
Як пачнеш сьпяваць - не абудзяцца.
Як пачнеш крычаць - не дачуюцца.
А спытаеш пiць - не дадуць вады,
А захочаш бегчы - няма куды.
Я iду наперад па узбочыне
Я пяю свае песьнi змрочныя
А зямля мая пад нагой бяжыць
А зямля мая ў сьнягох ляжыць.
Мроя.
: @m.aria.la.
Вось мая зямля ў сьнягох ляжыць,
Закаваная лютым холадам,
Падуладная чужым волатам
Вось мая зямля запаветная,
Занядбаная, непрыкмтная.
Хоць багатая на малiтвы,
А крывёю шчодра палiтая.
А сыны яе незьлiчоныя
Бесклапотныя, нехрышчоныя
Не турбуюцца, не хвалююцца,
Толькi пiць ды спаць не лянуюцца.
Як пачнеш сьпяваць - не абудзяцца.
Як пачнеш крычаць - не дачуюцца.
А спытаеш пiць - не дадуць вады,
А захочаш бегчы - няма куды.
Я iду наперад па узбочыне
Я пяю свае песьнi змрочныя
А зямля мая пад нагой бяжыць
А зямля мая ў сьнягох ляжыць.
Мроя.
: @m.aria.la.